Oefening en berading vir kanker stres

Die stryd teen kanker sluit die bestuur van die fisiese en geestelike moegheid wat verband hou met mediese behandeling vir die maligniteit. Dikwels is die psigososiale aspekte van die siekte byvoeging belediging vir al verlaag verdedigingsmeganismes.

Nuwe navorsing ontdek gereelde oefening en sielkundige berading hulp individue hanteer stres beduidend verbetering van die gehalte van die lewe.

Moegheid is een van die mees algemene simptome van pasiënte met kanker en diegene ondergaan behandeling met bestraling en chemoterapie. Volgens die Amerikaanse Kankervereniging, 90 persent van pasiënte in die behandeling van kanker ervaring moegheid wat kan wissel van "voel ligte lusteloosheid om heeltemal uitgewis."

Die beoordelaars, onder leiding van Paul Jacobsen van die H. Lee Moffitt Cancer Center in Tampa, Florida., Het gesê dat moegheid raak pasiënte se lewensgehalte, met `n derde gevoel dat dit, "inmeng met hul vermoë om te werk, verhoudings met ander en fisiese en emosionele welstand. "

Daar is groeiende belangstelling in help hierdie pasiënte te bestuur die simptome van uitputting met nie-farmakologiese behandeling, en die sistematiese oorsig gemik om die doeltreffendheid van sielkundige terapie en oefening te bepaal in die vergadering van die doel was.

Die hersiening verskyn in die November-uitgawe van die tydskrif gesondheidsielkunde. Elke bewysgebaseerde review in hierdie reeks is gemik op `n spesifieke sielkundige assessering of behandeling gedoen in die konteks van `n fisiese siekte proses of risikovermindering moeite.

Die beoordelaars geëvalueer 41 studies. Van hierdie 17 gekyk na aktiwiteitsgebaseerde ingrypings in wat pasiënte óf `n week uitgevoer onder toesig of tuisgebaseerde oefeninge drie tot vyf keer, vir oefening tydperke wat wissel 10-26 weke.

Sommige van hierdie studies ingesluit pasiënte ondergaan of op die punt om die behandeling van kanker begin, terwyl ander net pasiënte wat behandeling voltooi het is saamgestel.

Vier en twintig studies geëvalueer sielkundige intervensies. Daar was `n verskeidenheid van tipes intervensies, insluitend tegnieke soos weeklikse telefoon berading oor hoe om energie en groepterapie te bewaar tot vaardighede soos streshantering en ontspanning opleiding leer.

Ongeveer die helfte van die studies het gefokus op pasiënte wat borskanker gehad het, terwyl ander ingesluit pasiënte met meer as een tipe kanker, soos kolorektale en prostaat.

Jacobsen en sy kollegas het bevind dat 44 persent van die aktiwiteitsgebaseerde proewe en 50 persent van die sielkundige studies wat was van goeie gehalte berig beduidende, indien nie die aarde verbryseling, resultate. Pasiënte wat enige van die twee tipes intervensies ontvang berig minder moegheid as pasiënte in die kontrole groepe het, het die navorsers die gevolgtrekking gekom.

"Die algehele effek van beide sielkundige en aktiwiteit-gebaseerde intervensies op moegheid was beskeie," sê Jacobsen. "Die gevolge van sielkundige intervensies was groot genoeg, maar om te sê dat hulle waarskynlik nie plaasgevind het per toeval alleen met behulp van konvensionele definisies van statistiese betekenis was."

Jacobsen gevolgtrekking dat die resultate slegs "n beperkte ondersteuning" vir die gebruik van hierdie tipe van nie-farmakologiese behandeling van kanker moegheid te bestuur.

Steven Passik, mede-bywoning van sielkundige by die Memorial Sloan-Kettering Cancer Center, het gesê hoewel daar tans beperkte navorsing wat ingrypings soos berading of oefening het `n sterk voordeel op moegheid, pasiënte verkies om hierdie metodes te probeer eerder as om meer medikasie.

"Sommige van die belangrikste hindernisse van die bestuur van moegheid kanker het bewys dat dit `n gebrek aan kommunikasie vanaf verskaffers van gesondheidsorg aan pasiënte oor hoe om te veg moegheid, sowel as `n algehele onwilligheid van baie pasiënte nie meer dwelms te neem aan die simptoom behandel word," Passik gesê.

"So, meer navorsing soos hierdie studie is nodig om uit te vind watter tipe intervensies beste werk vir pasiënte." Jacobsen het bygevoeg dat indien kankerpasiënte nie kies om te oefen tydens hul behandeling, moet hulle versigtig te neem.

"Pasiënte moet konsulteer met hul dokters voor te inisieer `n oefening regimen," het hy gesê.

"Hulle moet ook toelaat dat hul dokter weet as hulle van plan is om voort te gaan om deel te neem in gereelde oefening terwyl ondergaan belasting behandelings soos chemoterapie."