Nuwer gene toetse sien meer fetale probleme

Genetiese microarray toets kan `n beter manier van prenatale screening vir abnormaliteite as kariotipering, die huidige standaard van sorg, het navorsers bevind.

In `n groot cohort studie, microarray gevind klinies relevant abnormaliteite wat nie opgetel is op kariotipering in 6 persent van monsters met `n strukturele anomalie en in 1.7 persent van monsters wat gemerk as gevolg van gevorderde moeder se ouderdom of positiewe vertoning resultate, Ronald Wapner, MD, van Columbia University Medical Center, en kollegas berig in die 6 Desember-uitgawe van die New England Journal of Medicine.

Die studie was een van drie gepubliseer in daardie saak te vergelyk microarray versus kariotipering in verskeie diagnostiese instellings, insluitend stilgeboorte.

"Hierdie data dui op `n voordeel vir chromosomale microarray-analise as `n standaard deel van prenatale toetse, hou in gedagte dat, soos met kariotipering, die opsporing van variante van onseker kliniese betekenis aan te bied `n uitdaging vir berading en angs veroorsaak," Wapner en kollegas geskryf.

Aleksandar Rajković, MD, PhD, hoof van genetika aan die Universiteit van Pittsburgh Mediese Sentrum, wat nie betrokke was in enige van die studies, vertel MedPage Vandag dat sommige dokters reeds gemaak het die skakelaar om microarray vir prenatale genetiese toetsing.

"Hopelik is dit verteenwoordig die tipping point ten gunste van wat sommige van ons is besig met die laaste paar jaar," sê Rajković. "Ek dink algemene praktisyns is waarskynlik omhels die nuwe tegnologie."

Microarray `n nuwe tegnologie

Kariotipering is gebruik sedert die 1960`s tot genetiese siekte prenataal diagnoseer, en behels die soeke na lewende selle onder die mikroskoop te groot verskille in chromosome wat `n abnormaliteit kan leer ken, sien.

Microarray, aan die ander kant, bied `n hoër resolusie oog op die DNA-vlak om te sien kopie-nommer variante, of ontbreek of ekstra stukkies DNA. Waar kariotipering nie stukke DNA hieronder 3000000 basis-pare kan sien, kan microarray dit kom neer op `n paar duisend basis-pare.

Inderdaad, het Arrays aanbeveel as die eerste lyn diagnostiese toets vir die evaluering van ontwikkelingsagterstande en strukturele afwykings in jong kinders.

Maar net `n klein proewe het die gebruik daarvan in swanger vroue wat het al gemerk met `n risikofaktor genetiese siekte geëvalueer - so dit is nie duidelik of die microarray alles wat opgetel word deur kariotipering kan opspoor.

So Wapner en kollegas het `n groot, voornemende studie van prenatale diagnostiese monsters van 4406 vroue wat voorgeboortelike genetiese toetsing ondergaan vir `n leër van redes, insluitend gevorderde moeder se ouderdom, abnormale gevolg op Down se sindroom vertoning, en strukturele afwykings op ultraklank.

Elke monster is verdeel in twee en het beide kariotipering en microarray-analise.

Hulle het bevind dat microarray was in staat om al die aneuploidieën en ongebalanseerde herrangskikkings gesien op kariotipering identifiseer - maar dit het nie optel versteurings gesien op die groter chromosome vlak, insluitende gebalanseerde translokasie en fetale triploidy.

Die tegnologie is egter in staat om beter in te zoem op gene-vlak siekte.

Daar was bevindinge van onseker kliniese relevansie in 3.4 persent van monsters wat normale op kariotipering was, en 72,3 persent van hierdie is nie maklik afgemaak as waarskynlik benigne te wees.

Die kommer met `n toename in onseker bevindings is die tol wat dit op pasiënt angs kan neem, en die "grootste vrees is dat `n vrou beëindig `n swangerskap as gevolg van `n bevinding met onduidelik betekenis," sê Rajković.

Dit is waar die belangrikheid van genetiese berading sou kom in: "Dit is baie belangrik dat voor- en na-toets berading is wat uitgevoer word deur genetika professionele mense," het hy gesê.

Wapner en kollegas het opgemerk dat indien data beskikbaar in 2012 gebruik is om die diagnose in hierdie studie te maak, net 56 van die 94 onsekere resultate sou so gewees - 30 is nou duidelik patogene en 8 is nou waarskynlik benigne te wees.

Gebruik in stilgeboorte Geteste

In `n tweede studie, Uma Reddy, MD, MPH, van die Nasionale Instituut vir Kindergesondheid en Menslike Ontwikkeling, en kollegas, het bevind dat microarray toets was ook beter by die verskaffing van `n genetiese diagnose in stilgeboorte.

Navorsing beraam dat 6 persent tot 13 persent van doodgeboortes betrek genetiese abnormaliteite, maar die ware voorkoms hoër kan wees. Microarray kan help onderskei of dit die geval is - en dit nie live selle, `n voordeel in stilgeboorte vereis.

So Reddy en kollegas geëvalueer monsters van 532 stilgeboortes, en gevind dat microarray analise opgelewer resultate meer dikwels as het kariotipering.

Dit was ook beter by die opsporing van genetiese abnormaliteite, insluitend beide aneuploïedie en patogeniese kopie-nommer variante, wat `n 41,9 persent toename in opsporing.

Microarray ook geïdentifiseer meer genetiese abnormaliteite in spesifieke subgroepe, insluitend 443 antepartum stilgeboortes, en in 67 stilgeboortes met aangebore abnormaliteite.

Weereens, microarray geïdentifiseer meer abnormaliteite van onbekende betekenis as kariotipering, hulle aangemeld is, maar hulle tot die gevolgtrekking gekom dat dit "kan nuttig wees in gevalle van stilgeboorte waarin kariotipering resultate nie verkry kan word of in gevalle waar daar aangebore abnormaliteite."

Die derde vraestel in die reeks betrokke is `n geval verslag van `n genetiese toestand, genoem CHARGE, wat kon nie prenataal waargeneem deur ultraklank, kariotipering, of microarray.

In plaas daarvan, Cynthia Morton, PhD, van Harvard, en kollegas gebruik geheel-genoomvolgordebepaling - veral, het hulle staatgemaak op die hele genoom "spring biblioteke" - om die siekte prenataal diagnoseer. Wat betrokke is met `n groot-insetsel volgorde van prenatale DNA om presies te translokasie breek punte te identifiseer.

Hulle het bevind hulle by 8q12.2 in die by CHD7 gene - `n patogeniese lokus in beheer sindroom - en by 6q13 in LMBRD1, `n patogeniese lokus in `n resessiewe afwyking van vitamien B12 metabolisme.

Kim McBride, besturende direkteur van die Sentrum vir Molekulêre en Mensgenetika by Nationwide Children`s Hospital in Columbus, Ohio, wat nie betrokke was in die studie, gesê MedPage Vandag dat die saak verslag bied `n interessante toepassing van hierdie tipe van opeenvolging tegnologie, wat op die oomblik duur ongeveer `n maand tot 6 weke om uit te voer.

"In hierdie studie, was hulle in staat om die DNA te kry, dit berei, analiseer dit, en rapporteer binne 2 weke, wat is `n baie vinnige ommeswaai," het McBride.

"Waar dit klinies sal pas in, ek is nie heeltemal seker nie," het hy bygevoeg. "Maar dit is `n baie interessante toepassing van die tegnologie."

Met krag kom Slaggate

In `n meegaande redaksionele, Lorraine Dugoff, besturende direkteur van die Universiteit van Pennsylvania, geskryf dat die studies "na vore te bring die krag en kompleksiteit, en `n paar van die slaggate, die gebruik van nuwe genomiese tegnologie in die kliniese praktyk."

Sy het gesê die "groot nadeel is die onvermoë om die kliniese betekenis van `n nuwe, voorheen ongerapporteerde kopie aantal variant interpreteer of die fenotipe van die patogeniese kopie aantal variante akkuraat te voorspel."

Dus, sal dit van kritieke belang wees om groot databasisse van kopiegetal variante beter vas te stel watter benigne versus patologiese is, en dat met betrekking tot voor- en natoets genetiese berading sal wees ontwikkel "van kritieke belang."

"As ons `n beter katalogusse [van kopiegetal variante], die aantal van die dinge wat ons nie kan interpreteer sal daal," McBride het gesê, en bygevoeg dat so `n databasis van bepaalde patologiese versus benigne bevindinge groei teen `n vinnige tempo.

Microarray kom ook op `n soortgelyke prys as kariotipering, met `n reeks van $ 1500 tot $ 2000, in vergelyking met $ 1000 tot $ 1500 vir die ouer tegnologie. Beide het egter behels indringende toets wat `n geringe risiko van `n miskraam dra.

Bron: Nuwer Gene toets Spot Meer Fetale Probleme

Foto Credit: Peter Dazeley