Stywe glukose beheer nie help om niere

Strenger beheer in kliniese toetse met hemoglobien A1C (HbA1c) teikens wat wissel van 7,1 persent tot minder as 6 persent aansienlik afgekap op mikro- en macroalbuminuria in vergelyking met konvensionele glukose beheer, Steven G. Coca, te doen, MS, van Yale en die VA Mediese Sentrum in West Haven, Conn., en kollegas gevind.

Maar die intensiewe strategie het geen uitwerking op die verdubbeling van serum kreatinien vlak, risiko van end-stadium niersiekte, of die dood van niersiekte, hulle berig in die 28 Mei uitgawe van die Archives of Internal Medicine.

Gegewe die risiko`s van ernstige hipoglukemie, minimale kardiovaskulêre voordeel en potensiële verhoogde risiko van dood gesien met stywe glukose beheer, hoef die nier bevindings nie veel om dit te regverdig nie, Coca se groep aangevoer.

As gevolg van die lae pryse van eindstadium nierversaking met konvensionele behandeling, "daar is min dwingende rede om intensiewe glukemiese beheer in midstage van die siekte met die doel van die voorkoming van nierversaking inisieer," het hulle geskryf.

Maar daardie boodskap het kritiek in `n meegaande redaksionele deur David M. Nathan, besturende direkteur van Massachusetts General Hospital in Boston, wat aangevoer het dat dit ignoreer die voordeel van intensiewe intervensie vroeg in die verloop van diabetes.

Hy het gewys op meer as 20-jaar opvolg resultate van die UKPDS in tipe 2 en DCCT studie in tipe 1-diabetes toon `n afname in meer gevorderde kliniese uitkomste, insluitend kardiovaskulêre gebeure.

Dit is `n bewys dat "vroeë intensiewe terapie, gekombineer met volhardend aandag aan beheer van ander erkende risikofaktore, wat nodig is om die vooruitsigte van pasiënte met diabetes langtermyn te verbeter is," het hy geskryf.

Die meta-analise grootliks ingesluit studies met opvolg "veels te kort om die gevolge van intensiewe terapie op eindstadium nierversaking aan te spreek," het hy verduidelik.

Wanneer dit gekombineer met die lae absolute pryse van ernstige nier uitkomste, kan dit nie wag om iets te doen, maar uit skade, Nathan aangevoer.

"Ons moet versigtig wees om nie die doel HbA1c vlak van minder as 7 persent vir die meeste pasiënte te laat vaar nie," het hy afgesluit.

Die riglyne beveel `n teiken van minder as 7 persent, maar ook toelaat vir `n persoonlike behandeling doelwitte om oral uit minder as 8 persent tot minder as 6,5 persent gebaseer op faktore soos ouderdom, comorbiditeit, komplikasies, en hipoglukemie risiko.

ACCORD en ADVANCE was die eerste proewe te bereik en HbA1c minder as 7 persent in stand te hou. Beide het `n paar verlagings in die vroeë manifestasies van mikrovaskulêre komplikasies met intensiewe behandeling wat nodig is vir stywe glukose beheer, maar nie verminder meer gevorderde mikrovaskulêre komplikasies of getoon voordele vir kardiovaskulêre of sterfte uitkomste.

Diegene studies ingesluit, saam met die twee UKPDS groepe en drie ander ewekansige proewe, in die huidige meta-analise, vir `n totaal van 28.065 volwassenes gevolg oor 2 tot 15 jaar.

In vergelyking met konvensionele glukose beheer, is intensiewe glukose beheer wat verband hou met:

• 14 persent laer risiko van microalbuminurie
• 24 persent laer risiko van macroalbuminuria
• Geen verskil in die risiko van serum kreatinien verdubbeling
• Geen noemenswaardige uitwerking op eindstadium nierversaking
• Geen invloed op die risiko van die dood van niersiekte

Hoe groter die verskil in HbA1c onder die intensiewe en konvensionele terapie arms in `n bepaalde studie, hoe groter is die voordeel in terme van microalbuminurie en macroalbuminuria.

Maar die werklike gemiddelde HbA1c in die intensiewe groep het nie ooreenstem met die grootte van die relatiewe risiko vir enige van die eindpunte.

Die gemiddelde diabetes duur voor inskrywing bestudeer het gewissel 6,5-12 jaar, maar wat verskyn om `n faktor wees net in gevaar van serum kreatinien verdubbeling.

Die navorsers het gewaarsku oor die lae kumulatiewe voorkoms van die klinies-belangrike eindpunte oor die proewe (4 persent verdubbeling van die serum kreatinien vlak, 1.5 persent eindstadium nierversaking, en 0,5 persent dood van niersiekte), wat die meta- mag verlaat analise onvoldoende om betekenisvolle verskille op te spoor.

"Ongeag, met `n basislyn koers van end-stadium niersiekte so laag in die standaard terapie groep en die algehele gebrek aan voordeel vir kardiovaskulêre of alle oorsake sterfte, dit lyk nie verstandig om pasiënte bloot te stel aan hierdie terapie om `n absolute risiko te bereik vermindering vir eindstadium nierversaking wat minder as 1 persent in `n beste-geval scenario sal wees, "Coca se groep gesluit.