Eensaam, alleen: voorspellers van swak gesondheid

Baie ouer mense wat alleen woon, of diegene wat net voel eensaam, is op verhoogde risiko vir sterfte en ongeskiktheid, navorsers gesê.

Onder byna 45,000 mense 45 en ouer met of `n risiko vir aterotrombose, diegene wat deur hulself was by aansienlik hoër risiko vir alle oorsake en kardiovaskulêre mortaliteit, volgens die navorsers in die sogenaamde REACH studie.

Video: Our Miss Brooks: Easter Egg Dye / Tape Recorder / School Band

En in `n ander longitudinale studie met betrekking tot `n paar 1600 mense van 60 jaar en ouer, dié wat aangedui het gevoelens van eensaamheid - ongeag hul werklike huishoudelike status - was sowat 60 persent meer geneig om ervaring dalings in die vermoë om daagliks take uit te voer en was 45 persent meer geneig om sterf.

Beide studies is aanlyn in berig Archives of Internal Medicine.

In `n meegaande kommentaar, twee Yale Universiteit navorsers het gewaarsku dat "sosiale ondersteuning" - vermoedelik die ding ontbreek van die eensame en die alleen - is `n squishy konsep, veral as `n bydraer tot verbeterde uitkomste gesondheid.

Emily Bucholz, MPH, en Harlan Krumholz, MD, SM, van die Yale University School of Medicine, het opgemerk dat nie een van die nuwe studies werp baie lig op meganismes waardeur sosiale ondersteuning kan help om mense afwend dood en ongeskiktheid.

Hulle het voorgestel dat toekomstige navorsing kyk meer noukeurig na hoe sosiale ondersteuning word gedefinieer en gemeet - al is, in die tussentyd, "wetenskaplikes ondersoek sosiale ondersteuning moet bou op studies soos dié wat in hierdie kwessie en word uitgedaag om meganismes sowel as praktiese ingrypings te ondersoek , "Bucholz en Krumholz geskryf.

Die REACH studie (vermindering van aterotrombose vir Voortgesette Gesondheid), deur Deepak L. Bhatt, MD, MPH, van die VA Boston Healthcare System in Boston, en kollegas aangemeld is, was `n register projek waarby 44.573 mense in 44 lande. Deelnemers moes óf-dokter gediagnoseer kardiovaskulêre siekte of ten minste drie risikofaktore vir dit en is gevolg vir 4 jaar na werwing.

In hierdie groep was 8594 mense wat berig dat hulle alleen gewoon het. Die rou data het aangedui dat hierdie deelnemers het hoër alle oorsake sterfte en kardiovaskulêre dood.

Ouderdom verskyn `n paar, maar nie almal van hierdie effek bemiddel. alleen woon was nie `n risikofaktor vir sterfte vir diegene ouer as 80.

Geslag, ras / etnisiteit, en aardrykskunde het geen invloed op die assosiasies tussen alleen woon en verhoogde mortaliteit. Maar vreemd genoeg, werkstatus het.

Die verhoogde risiko van dood onder diegene alleen woon is hoofsaaklik gesien in diegene wat óf deeltyds of voltyds in diens geneem.

`n bevinding waarvoor Bhatt en kollegas aangebied geen verduideliking - in teenstelling, wat alleen woon nie `n verskil in sterftes onder die afgetrede, werkloos, en onbevoeg maak.

Die ander studie ondersoek 1604 deelnemers in `n psigososiale gedeelte van die Gesondheid en Aftrede Studie wat in 2002 begin het met opvolg deur 2008. Dit is gerapporteer in Archives of Internal Medicine deur Carla M. Perissinotto, MD, MHS, van die Universiteit van Kalifornië in San Francisco, en kollegas.

Gemiddelde ouderdom in die studie was oor 71.

As deel van hierdie substudy, is deelnemers drie vrae oor gevoelens van eensaamheid gevra ( "uitgelaat," "afgesonder" of "gebrek aan geselskap"). Diegene reageer " `n paar van die tyd" of "dikwels" op enige van hierdie vrae - 43 persent van die monster - is gekategoriseer as eensaam.

Slegs 27 persent van diegene beskou eensaam was alleen woon, het die navorsers gesê.

Wanneer Perissinotto en kollegas behandel eensaamheid as `n haalbare veranderlike, afhangende van die frekwensie of aantal verskillende eensaam gevoel, het hulle gevind dat die verhoging van eensaamheid is wat verband hou met die verhoging van die risiko van ongeskiktheid.

"Op grond van ons bevindinge, ons veronderstel dat gesondheid uitkomste in ouer mense kan verbeter word deur te fokus op beleid dat sosiale betrokkenheid en, nog belangriker bevorder, deur hulle te help ouderlinge ontwikkel en in stand te hou bevredigende interpersoonlike verhoudings," het die navorsers geskryf.

"Hierdie bevindings dui op `n behoefte om te kyk na ingrypings wat strategieë van versagtende eensaamheid, soos diverse lewende reëlings en telefoon ondersteuning te verken."

Bucholz en Krumholz voorgestel dat, in `n mate, kan ingrypings moeite werd bloot omdat eensaamheid is onaangenaam wees.

"Eensaamheid is `n negatiewe gevoel wat die moeite werd te spreek selfs al is die toestand het geen implikasies gesondheid sal wees," het hulle geskryf, selfs as hulle aangevoer dat meer navorsing is nodig om die effektiwiteit van intervensies te bekragtig.

Bron: Lonely, Alone: ​​Voorspellers van swak gesondheid