Bloedsuikervlakke gekoppel aan die brein verlies

Hoër bloedglukosevlakke is wat verband hou met die brein atrofie onder gesonde individue in hul vroeë 60s, selfs wanneer vlakke gebly binne die amptelike normale omvang, `n Australiese studie het getoon.

Na aanpassing vir ouderdom, geslag, liggaamsmassa-indeks (BMI), hoë bloeddruk, alkoholgebruik, rook, en apoE genotipe, die assosiasies tussen glukose en links en regs die hippocampus volumes was -131 en -148, met `n positiewe assosiasie weerspieël minder atrofie, volgens Nicolas Cherbuin, PhD, van die Australiese Nasionale Universiteit in Canberra, en kollegas.

Net so is die verband tussen glukose en beide die links en regs amigdala was -95, het die navorsers berig in die 2 September-uitgawe van Neurologie.

Tipe 2-diabetes het toenemend erken as `n risikofaktor vir verlies van kognitiewe vermoë met veroudering, maar of `n hoë-normale vlakke van glukose ook klinies nadelig was onseker.

Eksperimentele bewyse dui daarop dat selfs matige hellings van plasma glukose kan geassosieer word met brein atrofie as gevolg van die uitwerking van sistemiese inflammasie en stolling aktiwiteit.

Om te bepaal of soos vereniging bestaan, Cherbuin en kollegas gemeet vastende glukose en uitgevoer MRI skanderings van die hippokampus en amigdala in 249 kognitief gesonde individue wie se gemiddelde ouderdom was 63. Pasiënte met gedokumenteer tipe 2-diabetes is uitgesluit.

Mans bestaan ​​uit meer as die helfte van die pasiënt bevolking, en byna al was wit. Die gemiddelde BMI was 26 kg / m² terwyl 62 persent het hoë bloeddruk. Die gemiddelde plasma glukose was 4,92 mmol / L, met `n normale vlakke om onder 6.1 mmol / L.

Die assosiasies tussen bloedglukosevlakke en atrofie van die hippokampus en amigdala is na raming met algemene lineêre modelle na kontrolering vir potensiële confounders en basislyn volumes.

Na `n gemiddeld van 4 jaar follow-up, het intrakraniale volumes gedaal met 2,7 persent, maar slegs 1,5 persent van die totale verskil in intrakraniale volume kan die verlies van volume in die hippokampus en amygdala verduidelik.

In teenstelling, na kontrolering van ouderdom, geslag, BMI, bloeddruk, en alkohol en tabak gebruik, glukose vlakke verantwoordelik vir ongeveer 6 persent tot 10 persent van atrofie in die amigdala en hippokampus, `n verandering van ongeveer 2 vir sang elke jaar, het die navorsers berig.

In `n sensitiwiteitsanalise, redid hulle hul berekeninge met behulp van 5.6 mmol / L as die glukose afsny, en gevind soortgelyke resultate.

By die oorweging van die potensiële meganismes waardeur verhoogde glukose brein atrofie kan bemiddel, het die navorsers gefokus op inflammasie en stolling onreëlmatighede.

Vorige studies het voorgestel dat inflammatoriese sitokiene soos tumor nekrose faktor-alpha en interleukin 6 gestyg nadat eksperimentele induksie van hyperglycaemie, oorblywende hoër in die deelnemers met verswakte glukose toleransie as in gesonde vrywilligers.

"Hierdie bevindings dui daarop dat beheer van plasma glukose vlakke moduleer sistemiese inflammatoriese reaksies en dat individue met [tipe 2-diabetes] is meer geneig om blootgestel te word aan langer en sterker inflammatoriese toestande," het die navorsers waargeneem.

Tipe 2-diabetes is ook gekenmerk deur verskeie abnormaliteite van die stolling stelsel, met hoogtes van faktor VII, protrombien, en fibrinogeen, wat die risiko vir kardiovaskulêre gebeure kan in te samel.

Video: Red Tea Detox

Hierdie abnormaliteite ook gewees het wat veroorsaak word deur onbeheerde glukose in pasiënte met prediabetes en in gesonde vrywilligers volgende eksperimenteel veroorsaak hyperglycaemie en kan die risiko van trombotiese prosesse wat brein atrofie verder kan vererger verhoog.

`N bykomende bydrae is sielkundige stres, met die aktivering van die hipotalamus-pituïtêre-adrenale as ook beïnvloed glukose vlakke.

"Daar is nou sterk bewyse dat chroniese stygings in inflammatoriese response, hoë stres hormoon vlakke, en abnormale bloedstolling aktivering gekoppel is aan serebrale veranderinge en gepaardgaande afname in kognitiewe funksie," Cherbuin en kollegas geskryf.

Hierdie bewyse sluit waarnemings van die upregulation van inflammatoriese sitokiene, groter atrofie in die mediale temporale lob onder pasiënte met tipe 2-diabetes, en die verlies van die hippocampus volume in diegene met chroniese stres en post-traumatiese stresversteuring.

"Gevolglik is die huidige resultate is in ooreenstemming met en bydra tot `n liggaam van konvergente bewyse, wat oortuigend dui daarop dat hoër plasma glukose vlakke, selfs binne wat beskou word as die normale omvang, wat verband hou met die gedrang serebrale integriteit," het hulle gesê.

Beperkinge van die studie sluit in die homogeniteit van die studie bevolking en die moontlikheid van meting fout in MRI skandering met behulp van verskillende beelding protokolle. Ook, kan die resultate nie generalizable wees om `n ouer bevolking.

Bron: Bloed suiker vlakke Gekoppel aan Brain Loss