Een van daardie klein dingetjies wat jy sien nadat kanker

Ek het altyd gedink ek sou een van daardie "cool mammas" wat nog `n wawiel (Ek kan) en Hula Hoop (Ek kan nie) Nou kry nie my verkeerd verstaan, ek was nie van plan om enige wedstryde te wen kon doen nie, maar Ek kon hoepel met die beste van hulle Hula in my dag.

So verlede week toe my dogter het probeer uit die Hula Hoop en geskree om hulp, ek gespring buite om te wys af. "Jy skud dit net rond soos hierdie," mompel ek as dit val op die grond.Hmmm, dit is nie wat ek gedink in my jeug!Nie te afgeskrik, ek het dit opgetel weer en gespin my heupe rond net om te sien dit val plat op die grond weer na een second.I raai die heropbou wat my kern sny in `n miljoen klein stukkies afgeskakel my vermoë om hoop.I Hula nooit gedink om te vra tydens `n operasie, "en dokter, sal ek in staat wees om Hula Hoop nadat ek uit die 15 uur lange operasie kom met `n plat maag en my nuwe kanker gratis borste?"

Ek dink dat ek beter werk op daardie crunches as ek wil om tred te hou met Ava.