ADHD sonder die hiperaktiwiteit

Alledaagse Gesondheid: Waarom is sommige kinders het aandag tekort hiperaktiwiteit versteuring sonder hiperaktiwiteit?

Monte W. Davenport, PhD (drmontedavenport.com): Ooraktiewe kinders is geïdentifiseer as `gedragsprobleme vir meer as 100 jaar. In die 1970`s, dokters en sielkundiges sien dat hierdie kinders het ook probleme aandag te skenk. In die 1980`s, hulle het gesien dat sommige kinders het ernstige probleme aandag te skenk, maar geen probleme met hiperaktiwiteit. Dis toe dat hulle begin praat oor aandaggebreksindroom, met of sonder hiperaktiwiteit. In 1994 is die naam verander: Alle aandag versteurings is formeel aandag tekort hiperaktiwiteit versteuring, of ADHD genoem. Kinders met `n beduidende onoplettend probleme en `n paar probleme met hiperaktiwiteit is nou gediagnoseer met ADHD, onoplettend tipe. Omdat ouers en onderwysers van onoplettend kinders dikwels verwar word deur hierdie diagnose, het `n paar dokters en sielkundiges het voorgestel dat die behoefte om die naam van die siekte in 2013 verander toe die hersiene diagnostiese handleiding is gepubliseer.

Steven Richfield, PsyD (parentcoachcards.com): Daar is drie subtipes van ADHD: gekombineer ADHD, hiperaktief / impulsiewe ADHD, en onoplettend ADHD. Die onoplettend subtipe is nie verband hou met tekorte in impulsiewe beheer en hiperaktiwiteit. Die kind met die eerste plek onoplettend subtipe het probleme uitgespreek met aandag en is onderhewig aan gereelde dryf in die gees. Dit is veral die geval wanneer hy of sy moet fokus op materiaal wat inherent vervelig.

Jacquelyn F. Gamino, PhD (brainhealth.utdallas.edu): ADHD sonder die hiperaktiwiteit word gewoonlik genoem ADD, maar die twee akronieme word dikwels uitruilbaar gebruik. Die ADHD kind sonder die hiperaktiwiteit is hoofsaaklik onoplettend, gewoonlik nie probleme in `n klaskamer veroorsaak, maar sou eerder stil dagdroom die dag weg.

F. Allen Walker, besturende direkteur (louisvilleadhd.com)Ek vind byna almal van my pasiënte het verskillende vlakke van hiperaktiwiteit, afhangende van hoe `n mens waarneem hiperaktiwiteit. Hiperaktiwiteit kan beide intern en ekstern ge uitgespreek. In ons kultuur, ons het geslag-spesifieke dubbele standaarde. Met ander woorde, die gevolge (intensiteit van sosiale vervreemding) as gevolg van uiterlik uitgespreek hiperaktiwiteit is erger vir meisies as seuns. A hiperaktief seun gegee meer ruimte omdat "seuns sal wees seuns." Dit is sosiaal onaanvaarbaar vir meisies op te tree in die dieselfde manier. Dit kan `n kulturele verskynsel gedryf deur genetiese onderbou wees. Dit gesê, is dit moontlik dat seuns regtig meer moeite beheer van hul energie of miskien ons kultuur (genetika ter syde) net laat seuns seuns wees. Ek gebruik om meer sterk dat dit `n sosiale en kulturele dubbel standaard- glo egter nou dat ek `n 2-jarige seun en `n 4-jarige meisie, my geloof in hierdie teorie is nie so sterk. Meisies het die neiging om hul hiperaktiwiteit meer intern uit te druk deur middel van hare Twirling, vroetel met knoppies op hul hemp, afluister hul voete of potlood, of die gebruik van woorde om `n periodieke verhoogde gevoel van wil opstaan ​​en beweeg beskryf. Seuns uitdruk hul hiperaktiwiteit met minder selfdissipline. Met ander woorde, sukkel hulle sittende om te bly in hul stoele. Eerlik gesê, kan ek nie voel die onderskeid is diagnosties of terapeuties belangrik. `N holistiese en omvattende behandelingsplan adresse al hierdie kwessies.