Bloed merkers belowende in alzheimer`s

Bloedtoetse kan binnekort `n realistiese vertoning hulpmiddel vir Alzheimer se siekte, met twee navorsingsgroepe wat aangedui het hulle het `n multi-merkerpanele dat individue onderskei met die siekte van gesonde mense het gevind dat.

In een van die twee verslae, sowel gepubliseer aanlyn in Archives of Neurology, Ralph N. Martins, PhD, van Edith Cowan Universiteit in Joondalup, Australië, en kollegas het bevind dat `n stel van 18 merkers in bloed gehad sensitiwiteit en spesifisiteit van meer as 80 persent vir die onderskeiding pasiënte met Alzheimer se siekte van gesonde kontrole.

Die ander verslag, deur Holly Soares, PhD, van Bristol-Myers Squibb in Wallingford, Conn., En kollegas, het aangedui dat `n meestal ander stel merkers in pasiënte met Alzheimer se siekte en matige kognitiewe inkorting verhoog.

Ook die tweede studie het bevind duidelike biomerker profiele wat afhanklik is van individue se apoE genotipe status "ongeag diagnose," Soares en kollegas geskryf.

Beide groepe gevolgtrekking gekom dat hul bevindinge was `n belangrike stap in die rigting van `n siftingstoets vir Alzheimer se siekte met behulp van slegs `n bloedmonster.

Op die oomblik is Alzheimer se siekte gediagnoseer op grond van kliniese simptome, wat kan word gerugsteun met PET breinskanderings of biomerkers in serebrospinale vloeistof (SSV). Kliniese simptome is algemeen bekend dat nonspecific en die bevestigende toetse is duur en, in die geval van CSF merkers, pynlik indringende.

Hoewel daar is tans geen behandeling beskikbaar of siekte progressie stadige Alzheimer se stop, kan `n bloedtoets steeds nuttig vir differensiële diagnose en miskien vir die monitering van behandeling reaksie in dwelm toetse wees.

Die studie deur Martins en kollegas het begin met `n ontdekking fase, wat bloedmonsters van 207 pasiënte gediagnoseer met Alzheimer se siekte en 754 gesonde kontrole in die Australiese Imaging biomerker en Lifestyle groep.

Begin met 27 potensiële biomerkers geïdentifiseer in vorige studies, het die navorsers gebruik data uit die ontdekking groep te kies uit 18 wat die beste spesifisiteit en sensitiwiteit vir die onderskeiding pasiënte van die kontrole geproduseer.

Die 18 merkers ingesluit `n paar wat toegeneem en ander wat afgeneem in pasiënte met betrekking tot beheer. Die meeste was proteïene, soos pankreas polipeptied, apolipoproteïen E (die apoE geenproduk), en interleukin-17, maar die paneel ook ingesluit kalsium en sink.

Martins en kollegas dan probeer om die paneel bekragtig in `n ander groep, wat bestaan ​​uit 112 siekte Alzheimer se pasiënte en 58 gesonde kontrole in die Alzheimer se siekte Neuroimaging Initiative (ADNI).

Om die resultate `robuustheid evalueer, het die navorsers gebruik twee verskillende validering prosedures. Beide van hulle opgelewer soortgelyke resultate, met beide spesifisiteit en sensitiwiteit in die reeks van 80 persent tot 84 persent. Gebiede onder die ontvanger bedryf kenkrommes gewissel 0,84-0,87 - oor die algemeen aanvaarbaar vir `n siftingstoets te gebruik in hoë-risiko bevolkings.

Interessant genoeg, die beste akkuraatheid in die validering stelle verkry wanneer Martins en kollegas gebruik data net op agt van die merkers. Die navorsers het aangedui dat die optimale mengsel van merkers - wat ander nie in hul studie ondersoek kan die volgende insluit - te bepaal bly.

Soares en kollegas begin met data uit dieselfde ADNI groep van 112 pasiënte en 58 kontroles, maar het uiteindelik met siekte verband hou merkers wat meestal nie oorvleuel met dié geïdentifiseer deur Martins en kollegas.

Die enigste merkers in gemeen het pankreas polipeptied en apolipoproteïen E. Ander geïdentifiseer deur Soares en kollegas ingesluit eotaxin 3, N-terminale pro-brein natriuretiese peptied, tenascin C, immunoglobulien man, wat nie uit in paneel die ander groep se.

Afhangende van cutoffs gebruik, sensitiwiteit het gewissel van 80 persent tot 90 persent met spesifieke eienskappe tot 80 persent, Soares en kollegas aangedui.

Die navorsers het ook ondersoek merker vlakke regoor diagnostiese groepe onder individue met verskillende apoE genotipes. Nie net het apolipoproteïen E vlakke verskil - die hoogste in dié met die apoE03/02 genotipe en laagste in dié homosigoties vir genotipe 4 - maar so het vlakke van C-reaktiewe proteïen, interleukine-13, apolipoproteïen B, en interferon-gamma.

Soares en kollegas het voorgestel dat hierdie bevinding kan help om te verduidelik "die biologiese variasie van bloed gebaseer biomerkers van Alzheimer se siekte in die literatuur, beskryf" wat vroeër pogings om Alzheimer se siekte bloedtoetse ontwikkel het gefrustreerd.

"Dit is duidelik dat die eksamen in veel groter groepe wat nodig is," het hulle geskryf.

Hulle het gewaarsku dat die bevindinge kan beskaamd staan ​​deur kardiovaskulêre siekte, wat nie geëvalueer in die studie, sover verskeie van die merkers vaskulêre siektes kan reflekteer. Hulle het ook nie uit te voer `n uitgebreide sensitiwiteitsanalises op individuele merkers en opgemerk dat sommige oorbodig kan wees.

Ook, `n beperking van beide studies is dat nóg ondersoek biomerker vlakke in pasiënte met ander vorme van demensie of neurodegeneratiewe toestande wat kan verwar word met Alzheimer se siekte.

Bron: Bloed Merkers Belowende in Alzheimer se