King in die kinderjare wat gekoppel is aan volwasse vetsug en hartsiektes

Kinders wat gestraf word fisies moes hoër risiko vir kardiovaskulêre siekte, artritis, en vetsug in volwassenheid, het navorsers bevind.

In vergelyking met volwassenes wat nie fisies gestraf as kinders, diegene wat harde fisiese straf in die kinderjare ontvang was 24 persent meer geneig om oorgewig en 35 persent meer geneig om artritis te wees, volgens Tracie Afifi, PhD, van die Universiteit van Manitoba in Winnipeg , Kanada, en kollegas.

Kinders gedissiplineer met fisiese straf was ook aansienlik meer geneig om kardiovaskulêre siekte as volwassenes, maar hierdie vereniging net genader betekenis na bykomende aanpassing, hulle online in die joernaal geskryf Pediatrics.

soos stoot, gryp, stoot, klap, en slaan - - en geestelike afwykings, aggressie, misdadigheid, en fisiese besering vorige navorsing het verhoudings tussen fisiese straf gestig. Daarbenewens het ander navorsing getoon dat `n skakel tussen die langtermyn effekte op gesondheid verwante kwaliteit van lewe met fisiese mishandeling, seksuele mishandeling, emosionele mishandeling, intieme lewensmaat geweld, en verwaarlosing. Tog het verlede studies nie verken langtermyn fisiese gesondheid gevolge op volwassenes wat grootgeword ontvang fisiese straf.

Die skrywers het die uitwerking van fisiese straf op agt langtermyn gevolge vir die gesondheid in `n monster van 34.226 Amerikaanse volwassenes en in vergelyking met `n verteenwoordigende monster van Amerikaanse volwassenes.

Data is ingesamel deur middel van die Nasionale Epidemiologische Survey op Alkohol en verwante toestande vir 2004-2005, wat fisiese straf en kinderjare mishandeling beoordeel.

Deelnemers is van mening fisiese straf te ontvang as `n kind as hulle gereageer met `soms of groter "op `n vraag oor hoe dikwels hulle gestoot, gryp, skuif, geklap, of getref deur `n volwassene in hul huis. Die skrywers het gewaarsku dat sommige van diegene fisiese interaksies ook mishandeling kan oorweeg word of dalk tesame met ander vorme van misbruik of mishandeling.

Die studie het ook beoordeel agt fisiese toestande en of deelnemers was getref deur hulle in die afgelope jaar, insluitend arteriosklerose of hoë bloeddruk, lewersiekte, diabetes, kardiovaskulêre siekte, maag siekte, artritis, en vetsug. Vetsug is gekategoriseer deur gerapporteerde hoogte en gewig die deelnemer se, terwyl die ander voorwaardes is gediagnoseer deur `n mediese beroep.

Covariates ingesluit geslag, ouderdom, inkomste, jaar van onderwys, huwelikstatus, etnisiteit, familiegeskiedenis van huishoudelike disfunksie, en As I en II geestesiektes, wat groot depression- dysthymia- mania- hypomania- sosiale phobia- veralgemeen angs disorder- paniek ingesluit wanorde met of sonder agoraphobia- spesifieke phobia- agoraphobia- post-traumatiese stres disorder- alkohol abuse- dwelm abuse- en nikotien afhanklikheid, en antisocial- avoidant- dependent- borderline- histrionic- paranoid- schizoid- schizotypal- narcissistic- en obsessiewe-kompulsiewe persoonlikheidsversteurings .

Die navorsers aangepas kans verhoudings twee keer, insluitend een model wat aangepas vir sosiaal-demografiese data, en `n ander wat huishoudelike disfunksie en Axis I en II versteurings bygevoeg.

Die voorkoms van fisiese straf was laer as dié van kindermishandeling.

In bykomend tot assosiasies tussen fisiese straf en kardiovaskulêre siekte, artritis, en vetsug, was daar `n beduidende korrelasie met fisiese straf en enige fisiese toestand.

Kans van `n gegewe toestand was laer na aanpassing vir huishoudelike disfunksie en geestesiektes.

Die skrywers het ook opgemerk dat wanneer kans van deelnemers en hulle was aan enige van die agt fisiese toestand kategorieë is vergelyk, daar was geen beduidende verskil in stryd tussen diegene wat mishandel het of diegene wat fisiese straf ervaar het as kinders.

Hulle het aangebied om `n aantal potensiële meganismes van aksie vir hierdie verhoudings, soos dysregulation van die hipotalamus-pituïtêre adrenale as, verander brein struktuur, en die verhouding tussen emosionele en fisiese gesondheid gesien in pasiënte onderhewig aan mishandeling.

In `n meegaande redaksionele, Rachel Brger, besturende direkteur van die Children`s Hospital van Pittsburgh van die Universiteit van Pittsburgh Mediese Sentrum, en Adam Zolotor, besturende direkteur van die die Universiteit van Noord-Carolina School of Medicine, gevind gevolgtrekkings die skrywers se oor fisiese straf wees ontbreek, veral in hul gebruik van "harde fisiese straf" as die teiken in die vereniging.

Hulle het gewaarsku dat die studie nie-harde fisiese straf in sy maatreëls moes bevat het, en bygevoeg dat "fisiese straf wat die vlak van harde oorweeg nie bereik is waarskynlik die mees algemene vorm van dissipline," al is hulle nie definieer wat nie uitmaak -harsh fisiese straf.

Die studie is beperk deur `n deursnee-ontwerp, afwesig maatreëls van leeftyd uitkomste vir die agt fisiese toestande, en `n gebrek aan bevestiging van self-gerapporteerde data. Die skrywers het ook bevind die studie was beperk deur terugwerkende data-insameling, terugwerkende herroeping van ouerlike psigopatologie, en vermiste data op ouerlike fisiese gesondheid voorwaardes.

Bron: Pak slae in die kinderjare wat gekoppel is aan Volwasse Vetsug en hartsiekte