Kwaliteit slaap armes in pasiënte met COPD

Pasiënte met chroniese obstruktiewe longsiekte (COPD) is onwaarskynlik dat `n goeie nagrus kry - moontlik omdat hul bloed is suurstof-arme tydens hul wakker ure, `n sekondêre analise gevind.

Onder `n groep van pasiënte met erge COPD, was bedags arteriële suurstof spanning (PaO2) onafhanklik gekorreleer met slaap doeltreffendheid, wat verwys na die persentasie van tyd in die bed in werklikheid bestee slaap, volgens Walter T. McNicholas, MD, van St Vincent se Universiteit hospitaal in Dublin, en kollegas.

Spesifiek, pasiënte wie se gemiddelde PaO2 is laag het beduidende dalings in slaap doeltreffendheid, het die navorsers berig aanlyn in Respirology.

Video: 1001 relatiegeschenken

Normale slaap word gekenmerk deur hipoventilasie, maar in pasiënte met COPD wat reeds hipoksies terwyl wakker, bykomende dalings in suurstof tydens die slaap kan lei tot pulmonale hipertensie en aritmieë.

Tog het min studies slaap gehalte in pasiënte met `n beduidende mate van lugvloei-obstruksie ondersoek, sodat McNicholas en kollegas ontleed data van twee proewe ondersoek na die uitwerking van langwerkende brongodilators op suurstofsaturasie tydens die slaap onder COPD pasiënte.

Arteriële suurstof spanning en spirometric metings is verkry vir alle pasiënte, en polysomnografie is uitgevoer in die hospitaal voor pasiënte in die twee proewe is ewekansige na behandeling of placebo.

Pasiënte het slaap doeltreffendheid afgeneem, met `n gemiddeld van 66 persent teenoor 86 persent.

Slaap argitektuur is ook ontwrig, met minder rapid eye movement slaap (12,7 persent teenoor 21,4 persent), maar breedvoerige stadium 1 slaap (16,9 persent teenoor 4,1 persent).

Slaap latency was ook langer in die COPD pasiënte, op 37 minute in vergelyking met 19 minute onder beheer, terwyl totale slaap tyd was minder, synde 4.5 uur versus 6.2 uur.

Regressie-ontledings van slaap funksies en pasiënt eienskappe geïdentifiseer n negatiewe korrelasie tussen persent van rapid eye movement slaap en ouderdom, maar `n positiewe korrelasie tussen opwekking indeks en FEV1.

Die korrelasie tussen FEV1 en opwekking was "paradoksale" en onverwagte, weerspieël meer gereelde arousals word geassosieer met `n beter lugvloei.

`N Moontlike verklaring, volgens die navorsers, was die tipiese hoër vlak van opwekking frekwensie gesien tydens polysomnographic evaluerings, maar verdere studies moet hierdie te verduidelik.

Nog `n verrassende bevinding was `n gebrek aan samewerking tussen slaap doeltreffendheid en nagtelike suurstofsaturasie, wat mag ontstaan ​​het uit pasiënte ervaar minder van die normale hipoventilasie tydens die slaap, dus die handhawing van hoër suurstofvlakke.

Die navorsers het voorgestel dat die rede vir swak slaap onder hierdie pasiënte het betrekking op die gevolge van volgehoue ​​hipoksie op neurotransmitters wat betrokke is by die regulering van slaap en opwekking state soos dopamien, serotonien, en noradrenalien.

Of aanvullende suurstof gunstige uitwerking op slaap gehalte in pasiënte met COPD kan hê bly `n onbeantwoorde vraag maar kan beantwoord word wanneer die Langtermynversekeringswet Oxygen Behandeling verhoor, geborg deur die National Institutes of Health, is voltooi.

Verdere navorsing ook nodig sal wees om ander moontlike behandeling benaderings tot die verbetering van die slaap en kwaliteit van lewe vir pasiënte met COPD evalueer, McNicholas en kollegas gesluit.

Bron: Slaap Kwaliteit Swak in pasiënte met COPD