Touch verlig vrese van die dood vir mense met `n lae selfbeeld

`N Liggaam van navorsing, vir dekades, aangedui hoe belangrik dit raak aan ons fisiese en geestelike welstand. As mens floreer ons wanneer ons in `n verhouding met mekaar, en touch is basiese komponent van alle verhoudings. Touch help ons band en genees. Een studie aan die Universiteit van Virginia het aangedui dat mense hou hande in die hospitaal ontslaan dae voor mense met geen geliefdes. Nog `n studie het getoon dat bedieners wat raak hul kliënte te verhoog hul wenke met meer as 3 percent.Now, navorsing dui daarop dat touch mense met `n lae selfbeeld kan help in die konfrontering van hul eie sterflikheid.

"Selfs vlugtige en skynbaar triviale gevalle van interpersoonlike kontak kan help om mense meer doeltreffend te hanteer eksistensiële kommer," verduidelik sielkundige wetenskaplike en hoofnavorser Sander Koole tot VU Amsterdam.

In `n reeks van studies gepubliseer in sielkundige Wetenskap, `n joernaal van die Vereniging vir sielkundige Wetenskap, Koole en kollegas getoets die hipotese dat mense met `n lae selfbeeld deal met eksistensiële bekommernisse deur die koppeling met ander. Sê die Vereniging vir sielkundige Wetenskap:

In `n studie, `n eksperimenteerder genader deelnemers terwyl hulle loop deur `n universiteitskampus. Die eksperimenteerder oorhandig die deelnemers vraelyste om buite te vul vir `n paar van die deelnemers, vergesel sy die vraelys met `n ligte, oop-afgesmeer touch op die deelnemer se bladbeen wat oor 1 sekonde geduur. Dis interessant dat die deelnemers met `n lae selfbeeld wat die kort aanraking ontvang berig lessdeath angs op die vraelys as diegene wat nie aangeraak.

Touch gelyk ook om op te tree as `n buffer teen sosiale vervreemding wanneer deelnemers herinner aan hul sterfte: Deelnemers met `n lae selfbeeld het geen afgeneem in sosiale verbondenheid nadat hy herinner aan die dood nie, maar slegs indien hulle `n ligte aanraking gekry. Die navorsing dui daarop dat individue met `n lae selfbeeld kan begeer, en selfs soek, raak wanneer hulle gekonfronteer word met hul sterfte.

"Ons bevindinge toon dat selfs raak `n lewelose voorwerp - soos `n teddiebeer - kan eksistensiële vrese te kalmeer," sê Koole. "Interpersoonlike kontak is so `n kragtige meganisme wat selfs voorwerpe wat touch te boots deur `n ander persoon kan help om wakker in mense `n gevoel van eksistensiële betekenis."

Koole en haar kollegas glo dat die studie bevestig die belangrikheid van aanraking en sy moontlike rol in die gebruik van tradisionele kognitiewe gebaseer terapie vir die behandeling van `n lae selfbeeld, asook verlig depressie en angs.