Wat `s wil om te lewe met gehoorverlies

Ek sal hierdie blog begin met `n belydenis: My gehoorverlies is een van my minste gunsteling onderwerpe om oor te praat. So hoekom dan sou ek `n blog oor die onderwerp te begin? Want vir enigiemand anders wat `n gehoorverlies het of vermoed hulle kan een het, is dit waarskynlik een van hul minste gunsteling vakke, sowel. Hoe meer jy weet oor `n toestand wat jy by, ongeag wat dit is, hoe beter sal jy in staat wees om dit te bestuur in die alledaagse lewe, en sit dit in perspektief met die ander komponente van jou lewe, beide goed en sleg .

`N vinnige agtergrond op my gehoorverlies: Ek is gediagnoseer met `n ligte tot matige gehoorverlies op die ouderdom van 5. As dit klink hartseer, ek myself herinner altyd dat dit erger kon gewees het. Want my gehoorverlies nie plaasgevind het nie, tot op daardie ouderdom, ek het reeds ten volle ontwikkel toespraak. Vir mense wat gebore word met `n gehoorverlies, is hul vermoë om taal te leer benadeel, en baie moet deurgaan spraakterapie om te leer soos ander te praat. Vir diegene wat ontwikkel gehoorverlies later in die lewe (wat is die meerderheid van die mense met gehoorverlies), mag hulle vind dit moeiliker om hul verminderde vermoë om te hoor, en weerstaan ​​die gebruik van gehoorapparate of ander hulp te aanvaar.

Op die ouderdom van 5, al is, ek het nie regtig verstaan ​​wat daar gebeur het na my toe. Ek het waarskynlik verloor my verhoor in die loop van `n maand, waarskynlik as gevolg van genetiese redes (my ma het ook `n gehoorverlies, maar sy het haar verhoor op die ouderdom van 25 - toe sy swanger was met my). Al wat ek weet, is dat alles het van wat maklik is om te skielik dat dit baie moeilik. Kort voor ek begin kleuterskool, het ek begin dra my eerste stel van gehoorapparate. Ek was bang, ongemaklik, en voel heeltemal in staat is om `n verband op my mede-studente, wat al moes normale gehoor. Ek beny hulle, hardloop rond die speelgrond en skree met roekelose laat vaar, heeltemal onbewus van wat hulle gehad het.

Video: You Bet Your Life: Secret Word - Sky / Window / Dust

So hoekom het ek ontwikkel `n gehoorverlies? Die wetenskaplike antwoord is in wese, "geen rede." Ek het geen pyn gevoel, ek het nie in `n ongeluk te kry, en ek het beslis nie gegaan om jare van harde konserte! Dit gebeur net. As `n 5 jarige, dit was `n bietjie maklik om te aanvaar. Soos ek ouer geword het, al is, het ek deur emosies soos woede en frustrasie. Ek is nie seker of dit is te danke aan die ontwikkeling van `n gehoorverlies by so `n jong ouderdom, of as gevolg van die pro-aktiewe houding my ouers het na my gehoorverlies (waarskynlik albei), maar `n emosie Ek het selde gedelf in is jammer. My gehoorverlies is wat dit is.

Ek dink nie daar is `n paar groot kosmiese rede vir die kry van `n gehoorverlies (en ek vind dit irriterend wanneer mense stel voor dat daar is). Ons het almal ons uitdagings in die lewe, en dit gebeur met `n groot een vir my wees.

As jy of iemand wat jy ken `n gehoorverlies, hoe het jy kom om dit te aanvaar? Laat my weet!