Oorgewig vroue minder geneig om gloukoom te ontwikkel

Dinsdag, Februarie 15, 2011 - Vroue se risiko van wyehoek-gloukoom (OAG) aansienlik afgeneem as liggaamsmassa-indeks (BMI) toegeneem, volgens data van `n groot groep studie.

Vir elke toename eenheid in liggaamsmassa-indeks, vroue het `n 7 persent laer risiko van gloukoom. BMI het ook `n beduidende verband met die oogbol druk (IOP) in vroue, maar in die teenoorgestelde rigting - IOP optrek soos BMI opgegaan, as online in berig Argief van Oftalmologie.

Ander lewenstyl faktore het nie beduidend beïnvloed nie wyehoek-gloukoom of intraocular druk in mans of vroue.

`N geskatte 3 miljoen Amerikaners het gloukoom, hoewel soveel as die helfte van hierdie individue onbewus van hul toestand kan wees.

Die siekte veroorsaak skade aan die optiese senuwee deur die opbou van druk binne die oog, wat nie behandel word nie, lei tot blindheid.

Daar is twee tipes van gloukoom, wyehoek-gloukoom en hoek-sluiting gloukoom, maar oop-hoek is by verre die mees algemene.

"Ons het gevind dat `n beskermende effek van `n hoë BMI op die ontwikkeling van OAG in vroue," Wishal D. Ramdas, MD, van Erasmus Mediese Sentrum in Rotterdam, en mede-outeurs geskryf in gevolgtrekking.

Studies van potensieel modifiable risikofaktore vir gloukoom het gemengde resultate opgelewer, veral met betrekking tot vetsug. Sommige studies het getoon `n omgekeerde verband tussen vetsug en gloukoom maar `n positiewe assosiasie met IOP.

Ander het beduidende assosiasies getoon met `n faktor of die ander, en `n paar studies het geen verbintenis met enige faktor getoon, die skrywers geskryf in die inleiding.

Om die rol van modifiable faktore in OAG verduidelik, die ondersoekbeamptes ontleed data uit `n groot groep van Rotterdam-area inwoners ouderdomme 55 en ouer wat deelneem aan `n deurlopende epidemiologiese studie van verskeie siektes, insluitend oftalmiese voorwaardes.

Studie deelnemers moes basislyn eksamens tussen 1991 en 1993 en opvolg eksamens in die periodes 1997-1999 en 2002-2006.

Ramdas en mede-outeurs gefokus op `n subgroep van 3939 pasiënte wat basislyn eksamens en ten minste een opvolg eksamen gehad het.

Die oftalmiese komponent van die eksamen ingesluit autorefraction, keratometry, beste reggestel gesigskerpte, Gold applanation tonometrie, fundus fotografie, beeldvorming van die optiese senuwee kop, en visuele veld toets.

Oogbol druk is gemeet teen basislyn en by elke opvolgbesoek. Drie metings gemaak is van elke oog, en die ondersoekbeamptes gebruik die hoër mediaan van die oë in hul ontleding.

Pasiënte is gekategoriseer volgens basislyn waardes vir sosio-ekonomiese status, opvoeding, rook geskiedenis, alkohol-inname, en die antropomorfiese maatreëls van BMI en middellyf-tot-heup-verhouding.

Tydens `n gemiddelde follow-up van 10 jaar, 108 studie deelnemers ontwikkel OAG. Vergelyking van pasiënte met `n nuwe begin gloukoom en diegene sonder toon geen assosiasies met sosio-ekonomiese status, opvoeding, rook, of alkoholgebruik. Stratifikasie deur seks het nie die resultate verander.

In `n meerveranderlike analise, die verhouding tussen die verhoging van BMI en `n laer risiko van wyehoek-gloukoom het bereik statistiese betekenisvolheid.

Maar stratifikasie deur seks het die vereniging is beduidende net onder die vroue.

Soortgelyke geslagsverskille blyk uit analise van faktore wat die oogbol druk.

Toenemende BMI is wat verband hou met die verhoging van die oogbol druk in vroue, maar nie in mans.

Ander lewenstyl faktore het geen assosiasies met druk in mans of vroue.

Die skrywers bied `n versigtige evaluering van hul resultate, en let op dat "ons bevindinge is gebaseer op `n relatief lae aantal voorval OAG gevalle, en, as gevolg daarvan, klein effekte van [ander]-leefstyl-verwante faktore kan nie uitgesluit word nie."

Hulle het ook erken dat die gebruik van Gold applanation tonometrie om intraocular druk beoordeel kon gelei het tot oorskatting van waardes in vetsugtige vroue.

Hier is meer in ons Visie Center.