Amazing advokaat: `diathlete` doen super-menslike prestasies

Ons het `n goeie aantal suksesvolle atlete in ons gemeenskap van mense met foutiewe pankreas, doen alle soorte van sport aktiwiteite om gesond te bly en volg hul drome.

Maar mede-tipe 1 Gavin Griffiths in die Verenigde Koninkryk het `n unieke benadering en merk: hy noem homself `n "DiAthlete" wie se missie is om te bewys wat jy kan doen enigiets met diabetes en dat atletiek talente gebruik kan word om goed te doen in die wêreld.

Gediagnoseer in Januarie 2000, Gavin het begin om `n naam vir homself in die Verenigde Koninkryk oor ses jaar gelede met sy ultra-marathon hardloop regoor die land. Maar sy naam regtig druk op die internasionale toneel in die middel van 2012 begin toe hy een van die byna twee dosyn PWDs gekies te wees was `n Olimpiese fakkel (met diabetes!) op pad na die Olimpiese Spele in Londen. Sedertdien Gavin se hardloop duisende myle in die Verenigde Koninkryk, inspirerende kinders en volwassenes, en in die afgelope jaar het hy uitgebrei sy diabetes voorspraak buite Engeland as deel van die Internasionale Diabetes Federasie se jong leiers program.

Dit is hoekom ons dink dit 22-jaar-oue van Londen, nou in sy 14de jaar van die lewe met tipe 1, verdien as spot as een van ons featured Amazing Advokate van ons hier by die `myn.

Gavin se tans beplan vir sy eerste-ooit atletiek uitdaging hier in die VSA, en hierdie naweek het hy sal die aankondiging van besonderhede oor sy komende besoek aan die Verenigde State in September en Oktober dat sewe marathons in daardie baie dae sluit (!) Tydens die besoek aan New York Stad. En vir 2015, Gavin se het sy oog op `n nog groter wêreldwye uitdaging wat hom kan neem om al sewe kontinente in die aanloop tot die volgende IDF Wêreld Diabetes Kongres in Vancouver!

Ons het met Gavin onlangs meer oor sy opgang praat om `n DiAthlete, en hoe hy dit regkry om al hierdie super-menslike prestasies behaal.

DM) In die eerste plek jou diagnose storie vertel ons?

GG) Ek is gediagnoseer met tipe 1 net nadat ek my begewe 8, aan die begin van die Millennium tussen die Kersvakansie in 1999 en Januarie 2000 het ek `n groot deel van die klassieke simptome van wat dors en voel weird, en dan dors en vreemde weer, en toe my bloedsuiker is nagegaan dit was meer as 100 mmols (hoër as 1800 mg / dL!). So, ja - ek is in die hospitaal met `n insulien drup om my af te bring van DKA. Later toe my dokter het in die insulien inspuiting, was ek vol vertroue oor dit ... tot my ma byna het my been af ​​- sy het seker gedink dit was `n spel van die pyle. So, ek het al my inspuitings op my eie na daardie. Kort daarna was ek bekommerd oor sport en in staat is om sokker te speel (vertaling: sokker). Dis toe dat dit meer duidelik dat ek my diabetes nie so goed soos dit gelyk het aanvaar het, veral by die skool. Wanneer ander kinders het my geroep name in die skool, miskien nie ten volle verstaan ​​die erns daarvan, gereageer ek negatief en het in die moeilikheid om te veg. Dit was regtig `n paar jaar totdat ek my diabetes lewe aanvaar en besef dat ek nog kan speel sokker (sien: sokker), gaan uit saam met vriende en nog steeds doen alles wat ek wou.

Wanneer het jy die eerste keer begin doen hierdie atletiek uithouvermoë uitdagings?

Ek het begin `n ultra `loop in 2008 toe ek 17, neem op `n 29-myl uitdaging in Kent aan my plaaslike kliniek te ondersteun en die verhoging van geld vir Diabetes UK. Teen al die kans (so ver as die plaaslike pers bekommerd was), het ek op om absoluut skeur die uitdaging van mekaar af en klaar in `n vinnige 3 uur 1 minuut. Van daardie sukses, die kern van `DiAthlete` gebore ... my boodskap is dat hoewel daar `n 24/7 verantwoordelikheid vir jou gesondheid en beheer in die lewe met tipe 1-diabetes, deur verantwoordelik dit kan nooit verhoed dat jy daarin slaag om enige pad van die lewe.

Met daardie eerste Diabetes UK ultra-marathon, het ek `n punt om te bewys en ek het dit bewys. En dan kom `n adrenalien rush wat my in die ander uitdagings gedra. In Julie 2009 net voor my 18de verjaarsdag, ek uiteengesit tot 70 myl doen in twee dae op die eiland Wight (suid van Engeland). Maar dat `n mens nie soos beplan gaan nie, want ek ligamente in beide enkels sowat `n maand voor geskeur en het nie ten volle herstel. Daar was reën en digte mis daardie naweek, en in `n stadium het ek myself skeur-geval op `n krans, hang oor. Ek het uit die lewe, maar versuim het om die hele 70 myl voltooi en voltooi slegs 50 myl. Dit het `n slegte smaak in my mond nie, want ek het gevoel ek wil mense met diabetes in die steek gelaat. Ek het nooit gesê ek sal laat diabetes stop my, en ek dink dit nie gedoen het nie, maar ek het nie klaar. So, ek het gegaan en opgelei en het dit weer die volgende jaar, en beland afwerking soos ek gesê het ek sou doen.

Wat volgende jaar in April 2012, het ek 44 myl in `n dag van Hastings om Brighton ondersteun JDRF. Dit was sowat drie maande befoweer ek het `n Londen 2012 Olimpiese fakkel. In die aankondiging dat nuus, die DiAthlete reputasie begin om te groei. As ek nie diabetes gehad het nie, sou ek nie genomineer vir daardie. Dit is great- dit het gevoel asof ek wakker geword en was prins Harry vir `n dag. Dat die ervaring was beslis `n hoogtepunt, en ek het tot die fakkel hou en dikwels bring wat om te wys af by praat gebeure.

So dit was die ontstaan ​​van DiAthlete?

DiAthlete is `n idee (soort van soos Batman) dat, as jy `n diabeet is, jy in staat wees om meer is. Dit is my merk, sedert 2012, maar nie verdien daaruit.

Eintlik is twee van my vriende hier in die Verenigde Koninkryk, John en Susan Sjolund van Timesulin, is regtig agter die naam. Hulle is regtig soos my "diabeet ouers" en het my gehelp om vorendag te kom met die naam merk, en Susan het die logo vir my. Ek ontmoet hulle in 2012, en in een van my lopies Ek het `n Timesulin hemp. Hulle is `n groot deel van my DiAthelete span.

Wat het jy sedert daardie Olimpiese-fakkel dra ervaring om?

Ek het reeds besluit dat ek wou `n "groot uitdaging" daarna, so ek het op my mees ekstreme uitdaging tot dusver op April 27, 2013 - `n 30/30 uitdaging wat basies 30 ultra-marathons in `n maand was, uit die top van Skotland aan die onderkant van Engeland - of uit John O `gort aan Lande End. Ek wou mense met diabetes wat betrokke is by elke aspek te kry, en ek het geld ingesamel om te verdeel tussen Diabetes Verenigde Koninkryk en die JDRF. Dit was net so opwindend. Jy kan sien bekendes doen groot uitdagings soos hierdie, maar hulle het `n hele ondersteuning team- Ek het nie nodig gehad dat. Wel, eintlik, ek het die steun van `n voetsoolvlak gemeenskap. Mense is wat my sakke, en om my vir `n nag deur te laat my slaap op `n bank. Ek suksesvol hierdie uitdaging, wat baie voorbereiding het en getoets my kennis van die begrip van my eie diabetes tot die uiterste voltooi.

Sjoe, die hele lengte van die Verenigde Koninkryk in `n maand ... wat moet het nogal die uitdaging fisiese ervaring!

Dit was die mees ekstreme uitdaging wat ek gedoen het. Sommige dae was meer as 30 myl, so die totale was iets soos meer as 900 myl! Ek sukkel my eerste week, op die groot heuwels in Skotland, en ek regtig gevind dat dit was moeilik om op te gaan. Ek het `n masseuse my vertel dat ek nog nooit regtig ten volle herstel van my beserings op die eiland vroeër Wag `n paar jaar. Ek het nooit gedink oor opgee en ophou nie, maar ek was in baie pyn en het nie geweet hoe ek gaan in staat wees om deur middel van `n verdere drie weke van die hel te kry. Maar ek het dit, en het sterker na daardie week.

Enige ander groot snafus?

Ja, ek ook getref deur `n motor naby die begin terwyl die dra van `n Britse vlag, en dan wanneer kom uit Liverpool, het ek uiteindelik in `n polisiemotor, want ons het uiteindelik loop op die verkeerde manier op `n pad. `N Vriend was hardloop met my daardie dag, en die polisie het gepraat oor beboet ons, maar beland ons laat gaan wanneer ek het vir hulle gesê dit was `n goeie doel loop oor die hele land. Op die ou end, by die suidweste van Engeland, het ek klaar met `n naelloop, wat `n handelsmerk van my geword het.

Dertig myl per dag (!) .... het wat `n gek effek op jou diabetes bestuur het?

Ja, opsy, weg van opleiding het ek ook om my diabetes beheer te bemeester, maar gelukkig het ek geweet uit die verlede wat om te doen om my agtergrond insulien verlaag die meeste van die tyd. Ek is ten minste 10 keer per dag te toets om seker te maak dat ek veilig is. Ek het my GlucoMen LX PLUS meter (nie beskikbaar in die VSA) en telefoon gegord om my arm vir die grootste deel van die uitdaging so dit was daar so gou as ek voel ek nodig het om te toets. Ek het net sewe hipo se vir die hele uitdaging wat ek was baie bly oor.

Ek spuit my insulien, altyd, en is nie geïnteresseerd in die pomp. Ek gebruik Levemir en pas dosering na gelang van die ras, oor die algemeen val my "agtergrond insulien" `n bietjie. Op hoër hoogtes, ek het my dosis omdat BGS gaan dan hoër.

Ek dink dat my bloedglukosevlakke was baie goed, terwyl wedrenne as jy kyk na wat ek doen en die uithouvermoë en bietjie herstel involved.I gehad het nie meer hoogtepunte as wat verwag is, maar ek het nie `n uitdaging soos dit gedoen voor. Ek het deur dit, as ek geglo ek sou doen. En dit is wat weerspieël om ander met diabetes wat ons in staat is om absoluut niks terwyl bly by diabetes. Daar is geen perke vir ons, en selfs met diabetes kan jy enigiets doen as jy jou verstand gee om dit te.

Hoe het jou diabetes voorspraak pogings ontwikkel nadat dit?

Met verlede jaar voltooi nie, het ek dan na Melbourne, Australië, en het `n verteenwoordiger vir die Verenigde Koninkryk in die IDF jong leiers in Diabetes, wat het 130 lede van 79 verskillende lande. Wat was die beste ervaring wat ek tot dusver gehad het. Al hierdie mense in `n kamer met `n diabetes band, ten spyte daarvan dat van lande wat kan wees by `n oorlog of van godsdienste wat nie oog-tot-oog nie sien nie. Dit is regtig my oë oopgemaak het, nie net oor diabetes wêreldwyd maar hoe kulturele verskille raak mense met diabetes. Wanneer jy hoor oor gebiede van Indië, waar kinders nie langer leef as `n jaar met diabetes omdat hulle nie insulien het, of China, waar vroue nie kan trou as hulle diabetes het of hulle beskaamd en teen gediskrimineer ... dit stel dinge in perspektief.

Dit lyk asof jy ook het `n "Down Under" Challenge terwyl jy daar in Australië was ...?

Ja, wat Down Under Challenge was `n baie pret. Ek het in Adelaide op `n Sondag en gejaag in `n 5km Kersfees Caper geval met die Suid-Australië Road Atletiekklub, en dan het die volgende dag toere plaaslik van die Adelaide sport gemeenskappe. Die ondersteuning van die sportwêreld seine wat die professionele sport gemeenskappe nie diskrimineer teen mense met diabetes, wat in verskillende dele van die wêreld is iets wat moet verander. Ek was `n gasspreker by `n Diabetes Suid-Australië gebeurtenis en dan het op my laaste 55km ultra-marathon van 2013 Ek het net een hipo voorval op die heuwels van Mount Lofty, die hoogste punt in Suid-Australië, en ek klaar met `n sprint . Al was dit ten bate van JDRF Australië. Dit was `n goeie tyd, en ek het selfs ondersteuning wat in die Verenigde State van Amerika bereik met `n video skree-out van die Minnesota Vikings rasieleiers!

Wat kan ons verwag van jou debuut Amerikaanse toer later vanjaar?

In September en Oktober sal ek toer San Diego, San Francisco, Chicago, Boston en New York City doen doen sewe marathons in sewe dae. Dit sal tot voordeel van Marjorie se Fund, wat ek gekoördineer met die gebeurtenis. Dexcom sal borg my toer, en ek sal geklee in `n Dexcom CGM sensor (moontlik `n next-gen G5 dis nog in ontwikkeling!). Ek het net na Kalifornië en Florida is vir `n vakansie as `n tiener, maar nooit na die gebiede Ek gaan nou ... Ek is ook hoop dit sal my help om plan vir 2015, toe ek wil uit te voer oor die hele wêreld en uiteindelik by Vancouver vir die wêreld Diabetes Kongres.

Enige spesifieke planne buite jou DiAthlete pogings?

Ek studeer met `n media skryf graad aan die Universiteit in 2012, en ek hoop dat ek kan hou doen diabetes voorspraak voltyds. Op die oomblik is, beteken dit nie almal wat goed betaal en ek skraap die loop, maar ek is in staat om `n bietjie geld te verdien met `n paar praat verbintenisse en deur te skryf blogs oor sokker (sokker) of ander onderwerpe. Ek kan werk in `n kantoor om meer geld, maar dit is wat die meeste sin vir my en inspireer mense. In die toekoms, my doel is om selfstandig as `n DiAthlete voltydse, op `n manier waar maatskappye en organisasies my sal hou befonds - mense nie met diabetes. Ek is wat ek is vir hulle, en dit is nie vir wins, maar my eie tyd en toewyding.