Wat `s wil om te lewe met Trichotillomania, `n siekte waar jy jou eie hare te trek uit

Trichotillomania is genaamd "die mees algemene siekte wat jy nog nooit gehoor van." Wat gekenmerk word deur kompulsiewe hare trek, trich raak tot 4% van die bevolking-dis vier keer meer algemeen by vroue as mans-en hoewel simptome verskyn gewoonlik tydens adolessensie, hulle kan gewas te eniger tyd. (Wil jy haal `n paar gesonder gewoontes? Sluit aan by daaglikse gesonde leefwyse wenke reguit na jou posbus kry!)

Die meeste mense met trich trek uit hare uit hul kopvel, dikwels veroorsaak dat `n kaal plek en ongelyke hare hergroei. Sommige ook trek hul wimpers, wenkbroue, of arm en been hare. Om uit te vind hoe dit voel om te lewe met-en herstel van-hierdie wanorde, ons het met Erica, `n vrou van New Jersey wat begin trek uit haar hare in graad skool. Hier is haar storie.

"Ek was 10 toe ek die eerste keer begin trek. Dit was op die eerste dag van die vyfde graad wat ek opgemerk `n klompie hare onder my lessenaar en besef dit is myne. Ek het nie geweet dat ek dit kon doen, maar uit wat wys op Ek het voortgegaan om willens en wetens te trek. Ek het `n gevoel selfs dan dat dit nie normaal-Ek het nooit iemand anders om dit te doen. So ek probeer geheimsinnig te wees, wegsteek van die getrek hare in my lessenaar by die skool en onder my bed by huis.

Aan die begin het ek rip uit stukke van hare-miskien 20 stringe gelyktydig. Uiteindelik het ek gevorder het om te trek net een string op `n slag. Ek gebruik getrek uit my kopvel. Soms wil ek trek arm of been hare, maar ek het nie my wenkbroue trek. Dit het nie hurt- in werklikheid, het ek gevind dat dit strelende, veral as die hare het `n wortel aan die einde met die vel op dit. Soms het ek kou die wortel, of voer dit saam my lip.

Maar ek het geweet dat daar iets fout is met my gedrag was en Ek sal altyd trek wanneer niemand is op soek na. En daarna, het ek altyd hierdie gevoel van diep betreur, soos, ugh, hoekom het ek dit gedoen? Dit was skrikwekkend-Ek het nie geweet wat daar gebeur het en waarom ek was anders. Teen die tyd dat ek by middel van die skool, stres het `n groot struikelblok vir my hare trek. Ek het probeer om myself te stop, maar toe ek oorweldig deur skoolwerk of teater repetisies, ek het gevoel asof dit onmoontlik was om nie-I`d kry `n knaende gevoel as ek nie trek.

Op `n dag my ma het my na `n haarsny kry, en die haarkapper opgemerk die verskillende lengtes en dunner kolle in my hare. Skielik, my gedrag was nie meer `n geheim nie, hoewel niemand heeltemal verstaan ​​wat aangaan en aanvaar dit iets te doen het met angs gehad. My ma was teen `n verlies, dink-sy het ek nie regtig weet wat om te doen nie, alhoewel sy aangebied om my te neem waar ek nodig het om te gaan om hulp te kry. Uiteindelik, my hare was so baie verskillende lengtes wat ek gehad het om dit te kry kortgeknip, soos `n seuntjie. Ek het gemaak pret van wat waarskynlik die ergste deel vir my was. En as die hele gesin my sien trek by die skool, het hulle my treiter. Uiteindelik het ek `n kaal kol op die agterkant van my kop, maar dit is versteek onder `n laag van die hare.