Hoekom pla oefen tydens behandeling van borskanker? Here`s waarom

Agt jaar gelede, toe ek besluit watter rekonstruktiewe prosedure wat gevolg moet afterprophylactic mastectomies het, my eerste vraag vir chirurge was: "Hoe lank sal ek die kantlyn uit hardloop?" Ek was `n vasberade atleet en wou om te bly in vorm ten spyte van hierdie lewens- ondergaan verandering prosedure. Ek hardloop - of liewer, draf - 12 dae na my operasie.

My plastiese chirurg skud sy kop in ongeloof, maar het my aangemoedig om `n ondersteunende bra dra en aanhou.

Video: Teachers, Editors, Businessmen, Publishers, Politicians, Governors, Theologians (1950s Interviews)

maar dit is dikwels nie - die handhawing van `n gesonde vlak van fisiese aktiwiteit na borskanker chirurgie, chemoterapie, en bestraling moet `n ernstige onderwerp van bespreking tussen dokter en pasiënt vir alle vroue gediagnoseer of behandel ondergaan wees. Ek moedig my stralingsonkologie pasiënte om so lank te hou hul oefening regimens as hulle die energie en hul vel is ongeskonde.

Dis moeilik om te doen, maar.

Liggaam "mislukking" en troos voedsel

Pasiënte het vertrou in my dat hulle voel dat kanker maak hulle vra, "Wat is die punt in die werk so hard op my liggaam as dit my in gebreke gebly het?" Ander kla dat vriende en familielede is geneig om te veel kos oor te bring aan ondersteuning te wys en gee troos. Troos voedsel lei dikwels tot gewigstoename.

Video: The Great Gildersleeve: Leroy Suspended from School / Leila Returns Home / Marjorie the Ballerina

Die diagnose van kanker self kan lei tot depressie en gewigstoename. In bykomend tot die algemene simptoom van naarheid tydens chemoterapie, beskryf baie pasiënte verloor energie, so hulle is geneig om minder te oefen. Hormonale terapie soos Tamoxifen kan lei tot moegheid, veranderinge in metabolisme, en gewigstoename.

Sommige vroue kry die indruk dat oefen kan hulle herstel na `n operasie op `n manier te verhoed. Niks kan verder van die waarheid. Borskankerpasiënte moet oefening met hul dokters bespreek en vra vir die groen lig om terug te kry in dit stadig kry.

Oefening is `n integrale deel van fisiese en geestelike gesondheid, en vetsug is `n risikofaktor vir borskanker en baie ander vorme van kanker. Borskanker oorlewendes wat gereeld geoefen nadat diagnose ervaar `n laer risiko van `n noodlottige herhaling as oorlewendes wat nie oefen nie, toon navorsing. Verder, `n onlangse studie het bevind dat oorgewig oorlewendes van sekere soorte borskanker was 40 persent meer geneig om `n herhaling as oorlewendes wie se gewig was in `n gesonde reeks te hê. Selfs vroue wat oorgewig vetsugtig was maar nie was meer geneig om `n herhaling te ervaar.

Nuwe getuienis oor Oefening en Borskanker

Warm van die pers is die resultate van die Carolina Bors Studie wat bevind dat slegs 35 persent van vroue gediagnoseer met en behandel vir borskanker eintlik ontmoet die minimale fisiese aanbevelings aktiwiteit. Dit is twee-en-`n-half uur van matige aktiwiteit of een-en-`n-kwart uur van kragtige aktiwiteit per week.Even meer ontstellende was die bevinding dat byna 60 persent van vroue in die studie het `n afname in aktiwiteit na die diagnose .Dit afname was selfs meer uitgespreek onder laer inkomstegroepe en vetsugtige vroue.

Video: Classic Movie Bloopers and Mistakes: Film Stars Uncensored - 1930s and 1940s Outtakes

Die Carolina studie, wat probeer om `n vermindering in fisiese aktiwiteit met ras korreleer, het getoon dat die Afro-Amerikaanse vroue in die studie was geneig om aktiwiteit meer as blanke vroue afneem. Dit was egter onoortuigend of ras was die eerste faktor, of inkomste en vetsug het `n meer dominante rol. Meer as die helfte van die vroue bestudeer was Afro-Amerikaanse, en hulle is meer geneig om te val in die laer inkomstegroepe segmente en oorgewig te wees.

Diegene wat in die studie wat `n operasie gehad het of ontvang net chemoterapie uitgeoefen die minste, moontlik as gevolg van pyn, naarheid of algemene moegheid. Maar oefen deur middel van hierdie newe-effekte is dikwels `n goeie manier om dit te bowe te kom en weer `n gevoel van welsyn.

Video: Words at War: It`s Always Tomorrow / Borrowed Night / The Story of a Secret State

Die studie het bevind dat vroue wat oorgewig by die tyd van diagnose was, was meer geneig om hul vlak van oefening na die diagnose en / of behandeling te verminder. Dit was selfs meer geneig as hulle van `n lae inkomste en moes `n operasie eerder as om net chemoterapie en / of bestraling. Moontlike redes hiervoor is dat hierdie vroue het minder deurlopende kontak met die mediese gemeenskap as diegene wat siklusse van chemoterapie of ses weke van bestraling en daaglikse besoeke met gesondheidswerkers het. Dit is ook moontlik dat die vroue het `n harde tyd vind van `n voldoende ondersteunende oefening bra of `n oefening groep om hulle te motiveer ná behandeling.

Die risiko`s van opgee op Oefening

Vetsugtige vroue is reeds by beduidende gesondheidsrisiko. Hulle is meer geneig om te sterf van komplikasies van hartsiektes, diabetes en beroerte as hul ligter eweknieë. Hulle is ook meer geneig om arm te wees, want gesonde kos is dikwels duurder. So vetsug, wat kom deels vanaf `n gebrek aan voldoende oefening, deels as gevolg van sosio-ekonomiese middele, is wat `n impak die oorlewing en algemene gesondheid van `n groeiende groep van kankerpasiënte.

Oefening is nooit `n slegte ding. Jou dokter moet jy aan te moedig om te oefen en tred te hou met bestaande roetines, indien moontlik, na `n borskanker diagnose. As jy nog nooit so gedoen het, oorweeg begin van `n nuwe oefening roetine.