Borskanker behandeling en die reis terug

Sukkel kanker vir baie mense neem `n agterste sitplek te leef. Min van ons het die luukse om alles in ons lewens te stop en net fokus op beter en gaan deur behandeling. Ek het nie enige statistieke oor wat langer oorleef of het `n beter kwaliteit van lewe tussen mense wat hul werk op te hou of te isoleer hulself en mense wat voortgaan werk en doen hul familie verpligtinge soos gewoonlik gesien.

Ek is een van diegene wat nie die luukse gehad het nie, en al hoe meer vroue wat ek praat om te erken dat hulle nie kon ophou werk of omgee vir hul families. Ek weet van `n vrou wat nie ophou werk en alle ander verpligtinge tot haar behandeling verby was, en, eerlik, sy was `n bietjie meer gespanne oor haar siekte en meer negatiewe gevolge van behandeling as wat ek gedoen het ervaar. Miskien met niks anders om te lei haar gemaak dinge meer intens. Ek weet nie regtig, en, natuurlik, ek spekuleer. Die meeste van ons het net eenvoudig nie eise die option- ons gesin se nie ophou, en finansiële verpligtinge moet nog ontmoet het. Wat van die manne en vroue wat regtig nie kan werk tydens die behandeling van borskanker? Ek wonder dikwels hoe mense bestuur.

Sodra behandeling is verby, natuurlik, die wêreld van jou dink as net `n boete. Net, ons is nie fyn. Ons sukkel om sin te maak van die siekte te maak en wat dit vir ons kos, ons is fisies nie dieselfde persoon was ons voor diagnose, en ons is meer dikwels as nie wonder oor ons toekoms. Ek het gewonder as die mense wat in staat is om te stap uit hul gereelde verpligtinge om te gaan deur middel van behandeling was `n voorsprong op om weer op dreef. Dit is wat ek bou vir my met die boek Ek skryf: die reis terug van borskanker. Dit is `n lang een, maar met `n goeie gesindheid en ondersteuning wat dit kan wees `n vervulling van een.

-Kathy-Ellen