Het jy, Katie, neem hierdie troue uitnodiging?

Ek het om te erken - ek is in diep. Die afgelope maande het `n vervaging van betrokkenheid partye en bachelorette naweke, sjampanje en troue registers nie. Geen, Ek is nie trou. Ek het net skielik het myself in daardie stadium van die lewe: my mid-20s, toe, as jy mooi luister, kan jy jong mans en vroue huil hoor "Ek doen!" oral.

Sedert Augustus, het ek `n vliegtuig van New York City onderweg na Charleston, Suid-Carolina- Memphis, Tennessee- Charlotte, Noord-Carolina- Atlanta, Georgia- en Tyler, Texas boord (probeer sê dat vyf keer vinnig) - alles in die naam van liefde. Ek kan nie begin om te beskryf hoe wonderlik dit was om my beste vriende maak so `n omvattende en aangrypende verpligtinge getuig. Ek is opgewonde vir almal van my nuut-onherroeplik pals, en ek het nie een troue was ek nie glo in Maar, dwarsdeur my Grand Wedding Tour van die Suid -. die 10 of so nagte in hotelkamers, die 3 nuwe rokke, die geskenke , partye, en vliegkaartjies - hulle het alles verlaat my gebreek!

My salaris is basies is kanaliseer in die 3 basiese kategorieë. Daar is Behuising (huur, elektrisiteit, en dies meer), is daar Voeding (ek gekry mooi vindingryke met `n paar goedkoop kruideniersware), en natuurlik - huwelik. Maar met geen einde in sig nie, dit raak al hoe moeiliker om laasgenoemde kategorie te finansier. So, dit het onlangs my getref: In plaas daarvan om te sê "Ek doen" om elke troue uitnodiging, kan ek begin stuur my spyt.

Oor Thanksgiving naweek, ek het nie woon die troue van `n paar goeie vriende in Mississippi. Dit was `n "rip-die-band-aid `n soort van besluit: ek kon nie werk dit in my begroting, so ek sou nie gaan (en ek sou nie daaroor dink te veel). En dit was dit. Maar wanneer troudag aangekom, het ek mooi vreemde en somber. Moenie my verkeerd verstaan ​​nie ... Ek is seker dat die paartjie skaars opgemerk Ek is vermis. Wat ingeluister my was dat ek nie kon laat hulle weet in persoon hoeveel ek ondersteun hulle huwelik en hoe wonderlik ek dink hulle is albei.

Maar die dag het gekom en gegaan, hulle is nog steeds `n baie gelukkige paartjie van pasgetroudes, is hulle nie te ontstel met my, en ek kan bekostig om die ligte op hierdie maand te hou! Soms, wanneer ons woon ver weg, ons kan net moet leer dat ondersteuning langafstand is steeds dat - ondersteuning.

Geluk Chris en Millie! Ek is lief vir en ondersteuning wat jy beide, al die pad van New York City.