Stem van ervaring: hoe om `n vriend met borskanker te ondersteun

In 1988, toe ek net 34 jaar oud, het ek `n onverwagse en skrikwekkend diagnose van borskanker. Op daardie tyd, die standaard-ouderdom vir `n vertoning mammogram was 40. As gevolg van my geskiedenis van sistiese borste, my dokter gelukkig aangeraai om een ​​vroeër.

Ek was onvoorbereid en geskok dat hulle iets gevind. My relatiewe jeug het my verweef met `n verkeerde gevoel van sekuriteit wanneer dit kom by my gesondheid. En Ek het geweet dat min of niks oor borskanker.

Video: How Big Oil Conquered the World

In kort volgorde, moes ek `n hele nuwe taal wat wentel om mediese jargon en prosedures te leer. Ek het ook `n hele nuwe manier leer om emosioneel te hanteer, en kommunikeer oor iets onbekende en uitheemse. So het die mense rondom my.

Video: Simon Sinek, Your Why vs the Company`s Why & Always Being Yourself | #AskGaryVee Episode 226

My vriende, meestal vroue wat ook jonk en salig onbewus van ernstige siekte was, was ook geskok en onvoorbereid. Hulle is bedreig deur `n siekte wat hul eie gevoel van sekuriteit bang. Na alles, as ek borskanker kan kry, hulle kon ook.

Video: God Cannot Use a Discouraged Servant | FASCINATING SERMON By Prophet T.B. Joshua

`N paar vriende geweet met telefoonoproepe, kaarte, en maatskappy. Ander vermy my. Baie, het ek besef, het dit gedoen omdat hulle nie geweet het wat om te sê, of gevrees en gesê die verkeerde dinge. Byna 29 jaar later, kan ek sê dit is moeilik - maar nie onmoontlik nie - om te sê en dinge wat jou help om te doen. Hier is my advies.

A gebaar kan goed genoeg wees. Soms is daar geen woorde, en `n klein daad van liefde dra meer. Net teenwoordig is dikwels genoeg. Vir my, `n besoek van `n voormalige baas op die dag dat ek teruggekeer van my operasie was gerusstellend en gerusstellend. Hy trek `n stoel langs my bed, sy hand uitgesteek en het my hand. Vir ure. Dis dit. `N Skenking aan `n kankernavorsing organisasie (in hul naam), `n kaart of e-pos, is ook al toepaslik - en waardeer - gebare.

Video: Why we do what we do | Tony Robbins

Woorde hoef nie diep te wees. Eenvoudige woorde kan dit alles sê. Trouens, dit is heeltemal moontlik om jou belangstelling en besorgdheid aflos sonder om filosofiese. `N paar voorstelle: Ek is nie seker wat om te sê- Ek wil hê jy moet weet ek regtig omgee- Ek is hier vir jou enige tyd wat jy wil om te praat.

Die behandeling van die persoon - en gesprek - as normale is welkom. Ek het `n kennis wat my altyd sal groet met: "En hoe gaan dit met jou gevoel?"My voorraad antwoord was:" net mooi, dankie "My innerlike reaksie was om wankel.. Wanneer jy deur kanker gaan jy, jy oorval met mediese praat, mediese toetse, en die dokter se besoek. Onthou om die persoon te vra oor haar lewe buite borskanker: haar familie, haar werk, wat boek sy lees. Daar is `n lewe buite hierdie diagnose, en `n geleentheid om dit te leef en te praat oor dit help om dit in perspektief.

Dit is goed om die vrees erken. Borskanker is skrikwekkend. En gesê: "Jy moet bang" is waar en rou en eg. Bespreek die diagnose met haar (as dit is wat sy wil hê). Jy sal weet as sy wil om dit enige verdere neem deur net te luister en na aanleiding van haar voorsprong.

Bied spesifieke hulp. "Laat my weet as daar enigiets wat ek kan doen" klink nuttig, maar regtig, dit sit die onus op die ander persoon om dit uit te vind. In plaas daarvan, dui daarop iets beton soos, "Ek gaan die kruideniersware winkel-wat kan ek jy?" Of "Wanneer is jou volgende check-up? Ek is beskikbaar as `n chauffeur / nota moordenaar / advokaat. "

As jy nie weet wat om te sê, net te luister. Borskanker beteken dat `n baie belangrike besluite, en baie keer die persoon wil net iemand om te luister en hoor haar uit, en die situasie in `n nonjudgmental manier erken. Soms jou vriend dalk selfs nie wil praat nie, maar sal bly wees om te weet jy daar is.

Wat jy ook al doen, weet dat dit saak maak. `N studie gepubliseer in Februarie 2012 in psycho-oncologie gedemonstreer hoe belangrik dit sterk ondersteunend sosiale netwerke vir vroue met borskanker, en selfs daarop aan hul vermoë doen om oorlewing te verhoog vir hierdie vroue. Navorsing toon ook dat vroue met die meeste sosiale bande was minder geneig om herhalings van hul kanker ly en minder geneig daaruit te sterf as vroue wat sosiaal geïsoleer is.

"Net om te weet dat hulle `n vriendin wat kan luister wanneer hulle dit nodig het, is baie vertroostend om die persoon, en kan laat voel minder alleen tydens hierdie moeilike tyd in hul lewe," sê Mamta Kalidas, MD, `n afgetrede onkoloog wat `n vrywilliger fakulteit lid by Baylor College of Medicine in Waco, Texas.