Boelie deur broers en susters nie altyd onskadelik

Kinders rapporteer wedywering as emosioneel ontstellend as geboelie deur `n peer, en volwassenes moet nie ontslaan dit as benigne, normale, of minderjarige, `n studie het bevind.

In `n nasionaal verteenwoordigende steekproef, 32 persent van kinders aangemeld een tipe broer viktimisasie in die afgelope jaar, volgens Corinna Jenkins Tucker, PhD, CFLE, aan die Universiteit van New Hampshire in Durham, en kollegas.

Daarbenewens het `n regressiemodel ondersoek van die relatiewe effek van totale tipes broer aggressie en totale soorte peer aggressie was beduidende, die onthulling dat kinders en tieners wat die slagoffers van `n groter aantal broer en peer aggressie tipes was het `n groter geestelike gesondheid nood.

Emosionele nood was groter vir jonger kinders 1 maand tot 9 jaar as vir tieners, ouderdomme 10-17, wat ervaar "ligte broer fisiese aanranding," het die skrywers berig aanlyn in Pediatrics.

Maar jonger kinders en tieners is ewe geraak word deur ander broer of suster aggressie, soos uittarting en isoleer, of steel en breek persoonlike besittings, Tucker het MedPage Vandag.

"Ek het gedink dit was fassinerend dat die groot aantal kinders wat voel hulle is geboelie in hul huishouding - 30 persent tot 33 persent - dit is een uit elke drie kinders," sê Steven Pastyrnak, PhD, van Helen DeVos Children`s Hospital in Grand Rapids , Mich.

"Dit is hoogs verwonder om te weet hoeveel kinders wat eintlik voel dat hulle geboelie binne hul eie huishoudings," sê Pastyrnak. "Dit is regtig `n groot impak op die emosionele gesondheid van ons kinders."

Terwyl boelies deur eweknieë word dikwels beskou as meer ernstig as broer aggressie, die studie het getoon dat die geestelike gesondheid van die slagoffers ondervind broer teenoor peer eiendom en sielkundige aggressie het nie verskil, Tucker verduidelik.

Tucker en sy kollegas het die gevolge van fisiese aanranding, toe vergesel deur `n wapen en `n besering of nie- aggressie teenoor `n broer of suster se eiendom- en sielkundige aggressie soos verkleinering, bang, of te isoleer.

`N landswye monster is getrek uit die Nasionale Opname van Children`s blootstelling aan geweld (NatSCEV). Die monster ingesluit 3599 kinders, ouderdomme 1 maand tot 17 jaar, wat ten minste een residensiële broer jonger as 18 het ten tyde van die telefoon onderhoude.

Deelnemers is gekies deur residensiële telefoonnommers en ewekansige syfer skakelkode, met `n proporsionele verteenwoordiging van 63 persent blankes, 13 persent Afro-Amerikaanse, 18 persent Spaans, en 6 persent ander. Geslag is eweredig verdeel tussen die deelnemers.

Die meeste deelnemers was van twee-ouer huishoudings (69 persent) of enkelouergesinne (20 persent). onderwys ouers se is verdeel tussen 46 persent met `n baccalaureusgraad teenoor 27 percentwith sommige kollege en 27 persent met `n hoërskool-graad of minder. Een kind is lukraak gekies uit alle kwalifiserende kinders in `n huishouding deur die keuse van die kind met die mees onlangse verjaarsdag.

Kids, ouderdomme 10-17, self-gerapporteerde status geestesgesondheid via telefoniese onderhoud, met behulp van die Trauma Simptome Kontrolelys vir Kinders. Vir kinders jonger as 10, `n bekende versorger voltooi die onderhoud met behulp van die Trauma Simptoom Kontrolelys vir jong kinders. Respondente betaal $ 20 om deel te neem in die 45-minuut onderhoude in Engels en Spaans.

Broer en peer aggressie is beoordeel deur die Juvenile Viktimisasie vraelys wat konvensionele misdaad, mishandeling, viktimisasie bevraagteken deur eweknieë en broers en susters, seksuele viktimisasie, en getuig en indirekte viktimisasie.

Gebaseer op `n ontleding van kovariansie, fisiese aanranding veranderlikes was betekenisvol vir broer fisiese aanranding met `n wapen of gevolglike skade en vir broer fisiese aanranding met geen wapen of gevolglike skade.

Die algehele modelle vir broer eiendom en broer sielkundige aggressie was ook betekenisvol, wat hoofeffekte vir eiendom aggressie en sielkundige aggressie.

Die studie het `n paar beperkings, veral wat die skrywers ons nie in staat was om die rigting van effekte tussen aggressie en geestelike gesondheid te bepaal.

Nietemin, "die bevindinge ... moet ons oë oopmaak as verskaffers, as kinderloos dokters, as ouers om werklik te kan identifiseer wat aangaan by die huis [en] om regtig nie normaliseer. Dis nie ok vir die kinders om te veg," Pastyrnak gesê. "Ons het regtig nodig het om te help met die ontwikkeling ouerskap gereedskap ... sodat ons nie net kan help om die kinders wat word getraumatiseer, maar ook hul broers en susters wat eintlik die boelie, as well."