MIV-subtipes verreken mekaar

Infeksie met beide van die groot subtipes van MIV op dieselfde tyd vertraag die vordering van die siekte, navorsers berig.

In `n lang-lopende cohort studie, mense mede-besmet is met beide MIV-1 en MIV-2 het drie jaar langer om vigs as diegene wat besmet is net met MIV-1 te ontwikkel, volgens Joakim Esbjörnsson, PhD, van Lund Universiteit in Lund, Swede, en kollegas.

En die stadiger tempo van vordering is die meeste gemerk in diegene wat besmet is met MIV-2 voor MIV-1, Esbjörnsson en kollegas berig in die 19 Julie-uitgawe van die New England Journal of Medicine.

Die navorsers het ook bevind dat die stadiger tempo van siekte progressie in diegene met `n dubbele-infeksie is weerspieël in groter getalle van CD4-positiewe T-selle en laer vlakke van virale diversiteit by soortgelyke tyd punte na infeksie.

Die bevindinge dui daarop dat MIV-2 inhibeer MIV-siekte progressie en kan leidrade te hou om die ontwikkeling van entstowwe of nuwe terapie, Esbjörnsson en kollegas aangevoer.

Beide stamme van MIV is lentivirusse, maar MIV-1 - die pandemie stam - is afgelei van simian virusse in sjimpansees en gorillas. Die minder patogene MIV-2 spanning spruit uit virusse gevind in roet mangabeys.

Terwyl beide subtipes siekte, progressiewe immuun disfunksie kan veroorsaak en vigs te ontwikkel in die meeste mense met MIV-1 in die afwesigheid van behandeling. In teenstelling hiermee het die navorsers het opgemerk, sal dit gebeur in net 20 persent tot 30 persent van diegene wat besmet is met net MIV-2.

In Wes-Afrika - waar beide subtipes sirkuleer - die voorkoms van mede-infeksie word geskat so hoog as 3,2 persent te wees, Esbjörnsson en kollegas opgemerk, en daar is `n paar laboratorium bewys dat MIV-2 inhibeer MIV-1.

Om die kwessie te ondersoek, het hulle `n voornemende studie van lede van die polisiemag in die klein Wes-Afrika-land van Guinee-Bissau, wat in aanmerking kom vir die studie van 6 Februarie 1990 aan te sluit deur 31 Desember 2007 was.

Deelnemers het bloedmonsters versamel en getoets op studie inskrywing en elke 12 tot 18 maande daarna, tot 1 September 2009. Die land bekendgestel antiretrovirale terapie in 2005 deur `n nasionale behandelingsprogram, wat die polisie groep begin in die vroeë 2006 ingesluit.

Deelnemers wat behandeling gekry het hul data gesensor wanneer hulle begin terapie.

Alle vertel, Esbjörnsson en kollegas aangemeld is, 223 deelnemers is besmet met MIV-1 tydens sowat 20 jaar van follow-up - 191 besmet is met MIV-1 alleen en 32 met beide subtipes.

Onder diegene wat met beide subtipes, 20 besmet is met MIV-2 voor MIV-1, terwyl die ander 12 sero converted om beide op ongeveer dieselfde tyd.

Die navorsers het bevind dat die gemiddelde tyd om vigs - gedefinieer deur CD4-telling, kliniese tekens, of dood met VIGS simptome - was 104 maande, of 8,7 jaar, in die deelnemers met `n dubbele-infeksie in vergelyking met 68 maande, of 5,7 jaar in dié met MIV 1 net.

Hulle het ook bevind dat die 20 wat MIV-2 het eerste het `n selfs meer mediaan tyd om vigs - 129 maande, of 10,75 jaar, wat ook aansienlik groter as die tyd vir diegene met net MIV-1 infeksie was.

Hoe langer tyd om vigs is parallel met stadiger veranderinge in die immuunstelsel, het die navorsers gesê.

Spesifiek, die persentasie van CD4-selle by sero Omskakeling geconstateerd was aansienlik hoër in diegene met dubbele infeksie - 31,3 persent teenoor 23,3 persent. En die koers van toename van CD8-positiewe T selle was aansienlik stadiger - 1.5 persent teenoor 3,0 persent per jaar.

En hulle aangemeld is, die virale diversiteit van MIV-1 - wat gekorreleer het in ander studies met tyd om vigs - was aansienlik groter in diegene met net MIV-1 infeksie.

Bron: MIV-subtipes Offset mekaar